એક સાંજે મઁદિરના ઓટલા ઉપર કેટલીક બહેનો આ કાતિલ મોંઘવારીમાં કરકસર કેમ કરવી એની ચર્ચા કરી રહી હતી . આપ જાણો છોકે દેશમાં બૈરાંઓ ખાસ નોકરી કરતાં નથી હોતાં ઘરકામ કરતાં હોય છે . પણ ઘર વહેવારની ખુબ ચિંતા કરતાં હોય છે . એક બહેન કહે આ મોંઘવારી એટલી બધી વધી ગઈ છે કે ધણીના પગારમાં ઘર ખર્ચ કાઢવો બહુ આકરો પડી જતો હોય છે . બાપડા ધણિયું કેટલોક ઢરડો કરે . શાકભાજી જેવી વસ્તુ પણ મોંઘી દાટ હોય છે . એમાંય ઘીનું તો મોં બારો . હવે તમે વિચાર કરોકે કોઈ વેવાઈ વેલું મેમાન થયું હોય તો એના માટે લાપશી કે શિરો બનાવ્યા વગર થોડું ચાલે ?
આ તમારા ભાઈને તો સવારના શીરામણમાં પણ શિરો જોઈએ પણ એ હમણાંથી સમજી ગયા છે , એટલે સવારે ચા સાથે ટાઢો બાજરાનો રોટલો ખાઈ લ્યે છે . પણ વાળુમાં ઘીમાં ચૂચવટી રોટલી અને ખીચડીમાં થાળીમાં હાલી નીકળે એટલું ઘી જોઈએ . એની વાતો સાંભળ્યા પછી એક બેન બોલી તમારા ભાઈને પણ મારા ભાઈની જેમ ઘીમાં ચૂચવટી રોટલી અને ખીચડીમાં ઘી ખુબ જોઈએ .
પણ મેંતો કરકસર કરવાનું શરુ કરીજ દીધું છે . ખીચડીમાં ઘીનું ટીપું પણ નો નાખું . અને એમને કહી રાખ્યું છે કે રોટલીની મદદ થી ખીચડી ખાતા જાઓ . રોટલીમાં પણ ટપકે એટલું ઘી હોય છે . ત્યાં એક બેન બોલી એને કરકસર કરી નો કહેવાય . હું તો તમારા ભાઈને પહેલા બે ચમચા ઘી આપતી પણ હવે એકજ ચમચો ઘી આપું છું . એટલા ઘીમાં રોટલીમાં અને ખીચડીમાં હલવી લેવાનું . એમ કહીજ રાખ્યું છે . એની વાત સાંભળી એક બેન બોલી એને કરકસર કરી નો કહેવાય . તમારા ભાઈને પણ ઘી વગર હાલતું નથી . પહેલા હું પણ મોટો ચમચો ભરીને ઘી આપતી ,પણ હવે નાની ચમચી ભરીને ઘી આપું છું . ટી સ્પૂન
એ બેનની વાત સાંભળ્યા પછી એક બેન બોલી તમે વાપરો છો . એટલું બધું એટલું ઘી વપરાય તો પૂરું કેમ થાય . હું તો તમારા ભાઈને ચમચીના ડાંડલાથી ઘી આપું છું બિચારા ઊંધું ઘાલીને ખાઈ લ્યે છે . બધી સ્ત્રીઓની કરકસરની વાતો સાંભળ્યા ,પછી અત્યાર સુધી શાંતિથી બેઠેલા તમારા ભાનુ બા બોલ્યાં , જો આવી રીતે ઘી વપરાય તો તો દિવાળું ફૂંકાય જાય . તમારા આતાને પણ ઘી વગર જરાય નો ચાલે હું એને કહી કહીને મરી ગઈ કે તમને કલેસ્ટરો થશે . અને હાર્ટ એટેક આવશે તો મારી શી વલે થશે . તો એ કહે હજી સુધી હાર્ટને હું એટેક આવું એવો છું . માટે ઘી ખાવાની મને ના પાડીશ નહીં . પાછા ઈને ખાંડ પણ ખુબ ખાવા જોઈએ . મેં ઈને કીધું કે તમે દાક્તર પાસે લોહી તપાસડાવો તમને ડાયાબિટીસ હશે . તો ઈ બોલ્યા . દાક્તર પાસે ગયો હતો . નર્સે મારું લોહી કાઢીને ત્રણ શી શિયું ભરી અને લેબોરેટરીમાં તપાસ્યું તો લેબૉટરી વાળીએ એવું કીધું કે તમને ડાયા બીટીસ નથી પણ ગાંડા બીટીસ છે . બહેનો કહે બા તમને અમે કરક્સર કરીએ છીએ એ બરાબર નો લાગી હવે તમે કેવી કરકસર કરો છો એ વાત કહો . એટલે બાએ માંડીને વાત કરીકે એક વખત મારો ભત્રીજો મને મળવા આવવાનો હતો ઇનીએ મને કીધું કે ફૈબા હું તમારા માટે શું લઈ આવું ? મેં કીધું દીકરા થોડુંક ઘી લેતો આવજે ઈ ઘી લઈ આવ્યો ઈમાંથી મેં એક શીશી ભરીને માથે બુચ મારી દીધું છે . ઈ શીશી હું રોટલી ઉપર ફેરવી લઉં છું અને ખીચડીમાં પણ ઈ શી શી હલાવી લઉં છું . ઈ મારો ભત્રીજો ગોકળ આઠમને દિ શીશી ઘી લાવેલો એ ઘીની શીશી હજી હાલે છે આજ સવા વરસ થવા આવ્યું . પણ ઘી ખુટ્યું નથી . અને તમારા આતાને ઘી વગર કોઈ ડી લુખું ખવડાવ્યું નથી . એ આનું નામ કરકસર કહેવાય . એક બોલી બા આ તમારી કરકસર શીખવા જેવી ખરી .
તા . ક .
आफत आने पर चिंता न करना चिंतासे आफत न जाई
आफत समये उद्यम करना उद्यम आफतको खाई …
संतोभाई समय बड़ा हरजाई
આ મારી હરજાઈ કવિતાની એકસો વીસમી ક્ડી છે .