સમય બડા હરજાઈ કવિતામાં વપરાએલા અઘરા શબ્દોના અર્થ

હરજાઈ =વિશ્વાસ ન કરાય એવો  ,ડગું મગુ ////અહબાબ = દોસ્તો  દોસ્તનું બહુ વચન
અઝીઝ= વ્હાલા  ,પ્યારા
કડી #4     દ્યુત =જુગાર
કડી #5     બાવજૂદ = હોવાછતાં
કડી #6   વરદાયી  = વરદાન આપનાર
કડી #8  ગદા = ભિખારી
કડી #9   તનખા = પગાર
વિક્રમ આતાનો  ભત્રીજો  જેની મા અમેરિકન છે
કડી #10 નગ્મા = કવિતા    તાન્યા આતાની પૌત્રી
કડી #11 ભાનુ   ભાનુમતી   આતાની પત્ની
કડી #16  ભૂલમાં ગોરી છોકરી  સાથેના ફોટાને બદલે  શ્યામ છોકરી નો  ફોટો મુકાઈ ગયો છે   .ગોરી છોકરીના  સથવારાએ મારી પ્રેમાળ પત્ની સ્વર્ગે ગઈ એનું દુ :ખ  ભુલાવી દીધેલું પણ આ શ્યામ  છોકરીની જોરદાર બાથે  મારી વૃધાવાસ્થા  ભુલાવી દીધેલી  મને 35 વર્ષની ઉમરનો હોઉં  એવો અનુભવ કરવી દીધેલો  . મને સખત  બાથ  ભરેલી આ પ્રસંગ મારાથી  ભૂલાતો નથી   ,  માયુસી ==ઉદાસીનતા

समय समय बलवान है ,नहीं पुरुष बलवान काबे लुंटी गोपिका एहि अर्जुन एहि बान

मेरे अज़ीज़ अहबाब  आज में आपकी खिदमतमे एक नग़मा पेश करने जरहाहूँ जो महाभारतवाली उत्तरा(वर्षा उसगाओंकर )नृत्यके समय गाती है ” मनवा मधुर मधुर कछु बोल “इसी ढंगसे और  भक्त कवि सुरदासके भजन  “नाथ कैसे  गजको बंध छुड़ाओ “इस क़दर भी गाया जासकेगा  जैसी गायक कलाकारकी मर्ज़ी
संतो भाई समय बड़ा हरजाई   . समयसे कौन  बड़ा मेरे  भाई

संतो भाई समय बड़ा हरजाई। ….१
राम अरु लछमन बनबन भटके संगमे जानकी माई
कंचन मृगके पीछे दौड़े सीता हरण  कराई। ..संतोभाई    २
सुवर्ण मयी लंका  रावणकी  जाको समंदर खाई
दस मस्तक   बीस  भुजा कटाई  इज़्ज़त  खाक मिलाई   ….संतोभाई ,,,३
राजा युधिष्ठिर द्यूत क्रीडामे  हारे अपने भाई
राज्यासन  धन संपत्ति हारे द्रौपदी  वस्त्र हराई। …संतोभाई ,,,४
योगेश्वरने गोपीगणको  भावसे दिनी विदाई
बावजूद अर्जुन था रक्षक  बनमे गोपी  लुंटाई  …संतोभाई। ..५
जलारामकी परीक्षा करने  प्रभु आये वरदायी
साधू जनकी सेवा करने पत्नी दिनी वीरबाई। ..संतोभाई। ..६
आज़ादिके लिए बापूने अहिंसक लढत चलाई
ऐसे बापूके सीने पर  हिंसाने गोली चलाई  …संतोभाई। ..७
देशिंगा दरबार नवरंगसे गदा निराश न जाइ
समा पलटा जब उस नवरंगका बस्तीसे भिक मंगाई   …संतोभाई  …८
विक्रमके दादाकी  तनखा माहकी बारा रुपाई

विक्रम खुद्की एक मिनिटकि बढ़कर  बारा रुपाई। ..  संतोभाई। ..९
तान्याकी ग्रेट ग्रैंड मधरथी नामकी झवेर बाई

हज़ारो नग़मे उनकी जुबां पर कैसे हो हरी फाई  ,,,संतोभाई  ….१०
पानी भरकर बर्तन सरपर दौड़की  हुई हरिफाई

जवां लड़कियां  पीछे रह  गई   भानु पहली आई  …संतोहाई। .११
पानीका झग़डा पोलिस लाईन  में  होताथा मेरे भाई

दलपतरामने  भानुमतिकी  मलसे डॉल हटाई  …संतोभाई। .१२
रणचंडी बन  भानुमतीने अपनी डॉल उठाई

दलपतरामके सरमे ठोंकी  लहू  लुहान  हो जाइ। ..संतोहाई। ..१३
अब वो भानु चल नही सकती  निर्बल होती जाइ
अपने  हाथो खा नही सकती  कोई खिलावेतो खाई  …संतोभाई  १४
दो हज़ार सात अगस्तकी जब दूसरी तारीख आई
इस फानी  दुनियाको  ंछोड़के भानुने लीनी विदाई  ..संतोभाई  ..१५
भानुमति जब स्वर्ग गई तब उदासीनता छाई

 

गोरी  लड़की  आन मिली जब मायूसी चली  जाइ। ..संतोभाई। ..१६
नंगे पैर बकरियां  चराई कॉलेज डिग्री पाई
कोलगेटने उसकी कला परख कर  नई नई शोध कराई  …संतोभाई  ,,,१७
इक गुजराती पटेल सपुतने  श्रीजीसे  माया लगाई
श्रीजी नाके ह्रदय  बिराजे तब कई  मंदर बनजाई  ,,,संतो भाई  …१८
प्रभाशंकर  जोशी उम्रमे छोटा था वो मेरा भाई
कठिन समस्या हल करके वो अफ्रीका अमेरिका जाइ   …संतोभाई  …१९
गोरधन भाई पोपटने इक दिन सिहँन  मार गिराई
अब गोर्धनभाई  निर्बल हो गए मख्खी न मारी जाइ   …संतो भाई  .. २०
सुन्नी सद्दाम हुसैनको इक दिन समयने गद्दी दिलाई
कुरदशियाको मार दिए जब समयने फांसी दिलाई। .संतोभाई  …२१
स्टेशन उपर नरेंद्र मोदी बेचता था वो चाई
समयने उसको साथ दिया जब वडा प्रधान हो जाइ  …संतो भाई  २२
भगवन एक्टरने अपनी अलबेला मूवी बनाई
नाम कमाया दाम कमाया  अंत करुण  हो जाइ संतो भाई  ….२३

पापी जनका पाप धोनेको स्वर्गसे गंगा आई
वोहीगंगा खुद मैली हो गई कौन करेगा सफाई  ….संतोभाई २४
देख तपस्या विश्वमित्रकी इन्द्रको ईर्षा आई
इन्द्रने भेजी अप्सरा मेनका तपस्या भंग हो जाइ। …संतोभाई  २५
ऋतुमती मेनका ऋषिको भेटि जोरसे बाथ भिड़ाई
मेनका ऋषि विश्व मित्रसे गर्भवती  हो जाइ  …संतोभाई। .२६
शकुन्तलाका जन्म हुवा तब ऋषिको देने आई
ऋषीने साफ ईन्कार किया तब  कण्व मुनिके पास जाइ। …संतोभाई  २७
छोटी शकुंतला कण्व  मुनिके आश्रममे  जब आई
कामधेनुका दूध पि करके  जल्द जवां हो जाइ। ..संतोभाई। ..२८
अप्सराकी आशासे बुढा तपस्या करने जाइ
अप्सरा न आई ठंडी आई  सख्त  जुकाम हो जाइ  ..संतो भाई   २९
जबतक रो दुनियामे ज़िंदा: काम करो मेरे भाई
इतना ज्यादा : काम न करना काम तुझे खा जाइ। ..संतो भाई  ३०
घरमे बैठके  लिखता पढ़ता  यार्डमे करता सफाई
सुरेश जनिन उसकी कलाको जग मशहूर  करवाई  ..संतोभाई  ..३१
लिखना पढ़ना काव्य बनाना येतो  है चतुराई
काम क्रोध अरु मन बैश करना अति कठिन मेरे भाई  ..संतोभाई  ३२
समदरको मीठा करदेना काम कठिन  संतो साईं
अपने आपको मीठा करनेमे है अति कठिनाई  …संतोभाई। .३३
प्रेमका रस्ता बहुत कठिन है पूरा न  होने पाई
फंस  गया  मजनू घोर जंगलमे  फरहाद  न परबत  लाइ   संतोभाई  ३४
ग्रीस देशके सिकन्दरको समयने जीत करवाई
जब वो गयाथा छोड़के दुनिया  खाली हाथों  जाई  …संतोभाई   ३५
गर्भमे था जब तू माताके  रक्षा  करती माई
बीबी बच्चे पैदा हुवे तब माको  दिनी विदाई    ..संतोभाई  ..३६
भक्ति इक दिन काम आएगी बात अच्छी  बतलाई  ..
विवश होक मरते देखे काम न आई भक्ताई  ..संतोभाई ,,३७
भगवान एक्टरने  अपनी अलबेला  मूवी बनाई
नाम कमाया दाम कमाया  अंत करूँ होजाई  …संतो भाई  ..३८
चड़स शराबकी  बुरी नादात नही जल्दीन छूटी  जाइ
उसका संग करने वालोको  ज़ल्द क़ज़ा ले जाई  …संतोभाई। .३९
अच्छे काम करो दुनियामे  इच्छो सबकी भलाई
होसके  उतनी मदद करो तुम छोडो दिलकी बुराई। ..संतोभाई  .४०
निहाँ  रख अपने लुत्फ्को बाबा  किसे न कहो हरषाई
हासीदतो जल जाएंगे  लेकिन  तुझको  देंगे  जलाई  ..संतो भाई  ..४१

बैठ जातीथी आगोशमे मेरे लब पे लब लगाई
दाढ़ी मुछकी देख सफेदी भागी मुंह  मचकोड़ाई  …संतो भाई  ..४२
ग़रज़के  दोस्तों  हो जाते  है ग़रज़  पते चले जाइ
सच्चा दोस्तजो होगा अपना  साथ न छोड़े भाई  ..संतोभाई  ..४३
प्रेमका तंतु अति नाजुक है मत तोड़ो झटकाई
टूटनेसे फिर जुड़ता नही है  जुड़े तो गांठ  रह जाई। ..संतोभाई  ..४४
शेरको दंडवत प्रणाम करे और  चूहा डराने जाइ
ऐसे भी इन्सान होते है  लोमड़ी जैसेभाई। .संतोभाई  ..४५
पतिवृता  पहने टूटे वस्तर   वैश्या  सुभट  सोहाई
दूध बेचनको घरघर भटके  बैठे  मद्य  बिकाई  ..संतोभाई  ..४६
काले कर्म  तूने बहुत किए है  जब थे  बाल  काषाई
अब तुझे सुधर जाना होगा  केशने सफेदी दिखाई..संतोभाई   ४७
नंगा भूका  सो रहताथा   जब थी  तुझे गरीबाई
अब वो दिन तेरे पलट चुके है  मत करना  कँजूसाई  ..संतो भाई  ४८
सबलमो सब कोई सहाय करत है  निर्बलको न सहाई
पवन झगावत अगन ज्वाला  दीपक देत बुझाई   ..संतोभाई  ४९
कंप्यूटरमें  लिखताथा तीन भाषामे  कविता बनाई
गिरपड़ा सीमेंट कोंक्रीट ऊपर  हिपकी हड्डी  टूट जाई   .. संतोभाई  .५०
प्रभाशंकर  जोशी  उम्रमे  छोटा था  वो मेरा भाई
कठिन  समस्या  हल करके वो अफ्रीका  अमेरिका जाई  …संतोभाई  ..५१
गोर्धनभाई पोपटने इक दिन  सिहंन मार गिराई
अब गोरधन भाई  निर्बल हो गए  मख्खी  न मारी जाई। .संतोभाई  ५२
बग़ैर  मेरी मर्जीके  यहाँ  हयात  मुझे  ले आई
न होगी मेरी इच्छा  फिरभी  इक दिन क़ज़ा   ले जाई  ..संतोभाई  ..५३
पराधीनको सुख नही मिलता  याद रख्खो  मेरे भाई
चन्द्र शंकरके सरपर  रहता पतला होता जाई ;; संतोभाई  ..५४
चित्ता  मुर्दा  मानव देहको  आगमे डाल जलाई
चिंता ज़िंदा  जिस्म बशरको  धीरे धीरे जलाई   ..संतोभाई  ५५
बेर बबुलकी झड़ी  के बीच सोने वाला  आताई
वोही “आताई” अमरीका आया देखो कैसी  जमाई  ..संतोभाई   ‘५६

ग़रज़के यारो हो जाते है काम पडेतो कोई नही “आता ” तू रखले याद अभी दुनियामे किसीका कोई नहीं

 

હું  આ લખી રહ્યો છું  .એ ફક્ત મારા આનંદ  માટે  હમણા પગ દુ :ખવાના કા રણેકશુજ કરી શકતો નથી   . અહી ડેવિડને ઘરે આવ્યા પછી  મારી તંદુરસ્તીનું રહસ્ય  ઘણા લોકો પૂછવા માંડ્યા છે   .  હું જવાબ આપું છું કે  મને પોતાને પણ ખબર નથી કે મારી તંદુરસ્તીનું રહસ્ય શું  .  છે  ડેવિડની સાસુની મા મારા દીકરા દેવ થી બે વરસ નાની છે  . કાર ચલાવે છે પણ લાકડીના ટેકાથી  માંડ કાર સુધી પહોંચે છે   .  ડેવિડની વાઈફ મને કહેતી તી કે  દાદા  મારી નાની તમારે વાદે ચડી છે  .  ખોરાકમાં ઘણો ફેરફાર કરી નાખ્યો છે  . આજે મારી પૌત્રી તાન્યા  મારી  ખબર કાઢવા  આવવાની છે  .
ક્ષમા  કરજો  બીજું બીજું લખાઈ જવાયું    .
ग़र्ज से अर्जुन हिज्र  भयो और ग़रज़ से भीम रसोई पकावे
ग़र्ज़  से द्रौपदी  दासी भई  और ग़र्ज़से सहदेव गौवॉ चरावे
ग़र्ज़ बिना इस दुनियामे कोई कही  न  आवे न जावे

कवि  गैंग  कहे सुन शाह अकबर  ग़र्ज़ से बी बी ग़ुलाम  रिजावे

મસરી ડોસા કન્ડોરીયા આહેર દેશીંગા ..

અમારી બાજુ  વષોથી અરબ સાથે સબંધ છે  .અરબ લોકો ખજૂરના વાડિયા નાં વહાણો ભરીને  પોરબંદરને  સમુદ્ર  કિનારે ઉતરતા   અમારી  બાજુ . આયર  , મેર  . વાઘેર  .ઘેડીયા કોળી   .  વગેરે લોકોમાં  કેટલાંક નામો અરબી ભાષાના છે   . જેવાકે  મસરી  . અરશી  વગેરે અરબી શબ્દો છે  .બોલવાની રીત  ની કેટલીક રીત પણ અરબી છે  .કુંભાર સ્ત્રી  ને કુમ્ભાયર  ,  સુતાયર  અરબ લોકોમાં કેટલાક લોકોના નામ આદ્નાન હોય છે  હજરત પેગંબર સાહેબના  દાદા કે કોઈ પુર્વજનું નામ આદ્ઞાન હતું  તેઓ મહાન વક્તા હતા   .  આદ્નાન આ લખ્યું છે એ  મુજબ  વાંચીએ  પણ બોલાતું નથી હોતું બોલવામાં  એનો ઉચાર  આય્દ્નાય્ન  જેવો કરાય છે  . અરબ લોકો નો ઉચાર
મસરી  બાપા  તેના બે મોટા ભાઈઓ  પાલા બાપા અને વજસી બાપા  અને તેના પરિવાર  સૌ   સાથે એક નાના ઘરમાં રહેતા  હાલ આ ઘરના માલિક મોહનભાઈ ઝીણા ભાઈ  મણવર  છે   . આ ઘરની બરાબર  સામેનું  ઘર થોડા વખત માટે રહેવા દરબારે મારા બાપાને આપેલું   .આ ઘરમાં મારો જન્મ થએલો છે હાલ આઘરમાં અંબાવી ભાઈ   મણવર  નો પરિવાર રહે  છે
ઘરની ખેતીમાટે  પાલબાપા અને વજસી બાપા પુરતા હતા એટલે મસરી બાપા કરસન કાકાના ત્યાં સાથી રહેતા   આ ક્ર્સંકાકાની મોટી દીકરી આઠ વરસની સવધીએ મને  ચાર વરસના  બાળકને પિલુ ખવડાવેલ  એ પ્રેમ મને હજી યાદ છે।   આ વાત મેં “આતા વાણી “.માં  લખેલી છે  . મસરી  બાપાની પત્ની પ્લેગ જેવા રોગનો ભોગ બની અને કરસન અને વરજાંગ નામના બે  નાના દીકરાઓને વિલાપ કરતા મૂકી સ્વર્ગે જતી રહેલી   આ વખતે  મસરી  બાપા  ભર જુવાન હતા  . તેઓ પુનર્લગ્ન (ઘર ઘરણું )  . કરી શકે એમ હતા   .પણ પોતે બીજા લગ્ન ન કર્યા  એ એટલા  માટે નવી મા મારા દીકરાઓને પ્રેમ નહી આપી શકે  અને મારા સુખ માટે કરેલું લગ્ન દુઃખમાં ફેરવાય જશે। .દીકરાઓ   અને દીકરાઓ પડી આખ્ડીને કાલ સવારે મોટા થઇ જશે   .દીકરાઓ  બીજા બાળકો સાથે ફળીયામાં શિયાળાની ઠંડીમાં નાગા ઉઘાડા  પડ્યા હોય   .  મારી મા વહેલી ઉઠી જાય   ત્યારે છોકરાઓને  માથે હાથ ફેરવીને ઓઢાડી જાય  અને જાગતા હોયતો પૂછે ભૂખ લાગી છે ? અને જરૂર હોયતો  માખણ ચોપડીને ખાવા  આપી જાય આ વાત મેં કરસન ભાઈ પાસેથી સાંભળી છે   .  માએ આ વાત કદી કોઈ આગળ કરી નથી   . કેમકે આમાં કશું નવાઈ જેવું નથી  ગામડામાં  બધા આવી સેવા કરતાજ હોય છે   .
ગીર ગામડામાં એક માણસની  પત્ની  ત્રણ દીકરીઓને વિલાપ કરતી મૂકી સ્વર્ગે જતી રહી  એમાં મોટી  દીકરી 16   વરસની  જુવાન  હતી  આ છોકરીને મેં જોએલી  મોટી આંખોવાળી ગૌરવર્ણ વાળી લાંબા ચોટલા વાળી   ખુબ સુરત  નમણી  હતી  .  મને એ કોઈના લગ્નમાં એકાંતમાં મળી મેં એની સામે આંખ મારી  . એ હસી ગઈ   . મારી સાથે મારી માએ સગાઈ  કરવાની એના બાપને વાત કરી   પણ મેળ ન ખાધો  તે વખતે હું ભણતો હતો  બીજું નાતમાં અમારી દેશીન્ગા વાલાની  ઝઘડાળું તરીકેની છાપ  કેમકે મારા બાપના કુટુંબીભાઈએ  પોતાના દીકરાની વહુને બળજબરીથી એના બાપના ઘરેથી ખેંચી લાવેલા  છોકરીના વીધુર બાપે આ ખુબ સુરત છોકરીને એક માણસના  દીકરા સાથે પરણાવીને તેની દીકરી સાથે પરણ્યો  એટલે ખુબ  સુરત છોકરી     એક અણગમતા લબાડ છોકરા સાથે પરણીpn એને ત્યાં ફાવ્યું નહી એટલે પોતાના બાપને ઘરે આવી જ્યાં એની નવી માં કે જે તેની નણંદ પણ હતી  અને આ છોકરીની  કમ  બખ્તી બેઠી  . છોકરીની સાથે  એની નવીમાં કે જે પોતાની નણંદ પણ હતી હમેંશા ઝઘડા થતા રહેતા  આ ઝઘડાનો ઉકેલ લાવવા  દીકરીના બાપે તેના મોટા ભાઈને આપી મોટા ભાઈએ  એક ગુંડાને વેંચાતી આપી એમાં  ગુંડાએ પૈસા પણ ન આપ્યા અને દીકરીમ પણ ન આપી અને  ગુંડો  અદ્રશ્ય થઇ ગયો  .

दुष्यंत और शकुन्तलाकी प्रेम कहानी

 

મેનકા ઋષિ વિશ્વામિત્રની તપસ્યા ભંગ કરી ઇન્દ્ર લોકમાં પાછી ફરી  અને ઇન્દ્ર દેવને મળી  અને ઋષિની તપ્સ્યાભંગ કરવાના શુભ સમાચાર આપ્યા   .  .અને સાથે સાથે ઋષીએ પોતાને ગર્ભવતી કરી છે  એ માઠા સમાચાર પણ આપ્યા   .ઇન્દ્રે  મેનકાને કીધું
તાર્રું કર્તવ્ય  કેવળ  ઋષિની તપસ્યા  ભંગ કરવા પુરતું મર્યાદિત  હતું  ..  તપસ્યા  ભંગ  થયા  પછી   તારે ઉડી જઇને સ્વર્ગ લોકમાં પાછા  આવી જવાની  જરૂર  હતી  .
મેનકા કહે  મારો    પણ  અપરાધ છે  . કેમકે મેં પણ  ઋષિની કામદેવે  ભડકાવે લી કામ  જ્વાલા  શાંત  કરવા ઈચ્છુક  હતી  . કેમકે ઋષિનાં  સ્પર્શથી  હું પણ  કામાતુર હતી   .ઇન્દ્રે મેનકાને કીધું  કે તે  રુશીનીત્પસ્યા ભંગ  કરવાનું  ભગીરથ કાર્ય કરી મને ખુશ  કરી દીધો છે   . એટલે તુને
ગર્ભવતી થઇ   ગયા  છતાં   તુને  હું સ્વર્ગમાંથી  કાઢી મુકતો નથી    પણ   .બાળકનો જન્મ  થયા પછી  તારે એ બાળકને  તેના પિતાને  કે અન્ય કોઈને  સોંપી દેવું પડે  , કેમકે અપ્સરાઓ  માતાઓ  કદી હોતી નથી  અપ્સરાઓ   તો  સૌ ન્દર્ય લુંટાવનારી  સૌન્દર્ય   પ્રતિમાઓ હોય છે  .   વખત જતા  મેનકાએ શકુંતલાને  જન્મ આપ્યો  ; એટલે નાનકી શકુંતલાને તેડીને  તે  ઋષિ વિશ્વા મિત્રને  સોંપવા  પૃથ્વી   લોકમાં   આવી   .

छोटी शकुंतला  कणाद मुनिके   आश्रममे  जब आई
कामधेनुका दूध पि करके  जल्द जवां हो जाई। ……संतो भाई

શકુંતલાનો  સ્વર્ગમાં જન્મ થયા  . પછી મેનકા ઋષિ વિશ્વામિત્રને  શકુંતલાને આપવા આવી  .ઋષીએ કીધું  મારે રાજર્ષિ માંથી  બ્રહ્મર્ષિ ની પદવી પ્રાપ્ત કરવા માટે  ઘણું તપ  કરવાનું  છે  .    માટે આવી પરિસ્થિતિમાં  હું બાળ ઉછેરની  જવાબદારી  લઇ શકું એમ નથી   . એમ કહી  શકુંતલાને સ્વીકારવાની  સ્પષ્ટ  નાં પાડી દીધી   . ઋષિ વિશ્વામિત્રની આવી વાત  સાંભળી  મેનકા બહુ ઉદાસ થઇ ગયી  , અને હવે ક્યાં જાવું  શું કરવું એવા વિચારે આશ્રમ બહાર બેઠી હતી   ,એટલામાં કોઈ સહાનુભુતિ ધરાવનાર  વ્યક્તિ  કણાદ મુનિના   આશ્રમે લઈ ગયો   , અહી કણાદ મુનીએ  શકુંતલાનો હર્ષભેર   સ્વીકાર કર્યો અને કામ્ધેનુંનું દૂધ પીવડાવી શકુન્ય્લાનો  પ્રેમથી ઉછેર કર્યો  . જોત જોતામાં  રૂપ રૂપનો  અંબાર  શકુંતલા યુવાન થઇ ગઈ   . એક વખત શકુંતલા ઉપવનમાં પુષ્પો ચૂંટી  રહી હતી આવખતે  મૃગયા (શિકાર )કરવા નીકળેલા  રાજા દુષ્યંતે   શકુંતલાને જોઈ  અને શકુંતલાની આંખોનું બાણ દુષ્યંત નાં હૃદય  ની  પાર નીકળી ગયું  .બન્નેએ ગાંધર્વ વિવાહ કર્યો  .  શકુંતલા ગર્ભ વતી બની    .  દુષ્યંતે  થોડા સમયમાં  તુને તેડી જઈશ  એવું શકુંતલાને વચન આપી   ,  વિદાય થયો  અને પોતાને  ઘરે ગયો  . અને આ શકુંતલા સાથેના  લગ્ન વાળી  વાત સાવ  ભૂલીજ ગયો  .વખત જતાં શકુંતલાએ  દીકરા ભરત  ને    જન્મ માપ્યો .   વખત જતા   ભરત પાંચ વરસની ઉમરનો થઇ ગયો  .એક વખત તે વનરાજ કેસરી સિંહને  પછાડીને એના માથે ચડી બેઠો  . આ દૃશ્ય  શિકારે નીકળેલા  દુષ્યંતે જોયું    . જુના વખતમાં ઋષિ મુનીયો માંસાહારી હતા  હરણનું માંસ ખાવું એમને બહુ પસંદ હતું ,  પણ માંસાહારનો વિરોધ  સૌ  પ્રથમ બૃહસ્પતિએ કરેલો  / અને પછી બૌધો અને જૈનોએ કર્યો  .
દુષ્યંતે  આવા પરાક્રમી બાળકના  પિતા વિષે પૃચ્છા કરી  તો આશ્રમ વાસીઓને જવાબ આપ્યો કે  જે માણસ પોતાની  નિર્દોષ પત્નીને  છોડી દ્યે  એવા નરાધમ  માણસ  નું  નામ લેવામાં પાપ લાગે   .

मेनका ने ऋषि विश्वमित्रका तपोभंग किया. और विश्वमित्रने मेनका का शियल भंग किया और गरभवति किया . क्रोधमे आकर .

સ્વર્ગ લોકમાં પણ ,ખુરસી માટે ખેંચાતાણી  .ઈર્ષા  બળાત્કાર  ,અને બીજા દુરાચારો છેજ
એટલેજ આપણા નરસિંહ બાપાને કહેવું પડ્યું છે કે  .
મારે   ” વનરાવન છે રૂડું  વૈકુંઠ મારે નથી  જાવું  ”
જ્યારે ઋષિ વિશ્વામિત્રે  પોતાના  આત્માના કલ્યાણ અર્થે  તપસ્યા આરંભી  ત્યારે ઇન્દ્રને  બીક લાગીકે  આ ઋષિ મારું સિંહાસન પડાવી લેશે    . એટલે એણે તપસ્યા ભંગ કરવા  પ્રથમ  અપ્સરા ઉર્વશીને મોકલી   . પણ તે ઋષિની સમાધી  .તપસ્યા તોડી નાં શકી   એટલે  ભલ  ભલા  તપસ્વીઓને  લંગોટી પણ તોડી નાખે એવી  અપ્સરા મેનકાને બોલાવી   અને વિશ્વ ઋષિની  તપસ્યા ભંગ કરવા  આદેશ આપ્યો   . મેનકાએ  ઇન્દ્રને  વિનંતી કરીકે  પ્રભો હું હાલ ઋતુમતી છું  . માટે આપકોઈ બીજીને  આદેશ આપો  . પણ  ઇન્દ્રે  મેનકાનું માન્યું નહી   . અને મેન્કાનેજ મોકલી   . મેનકા  ઋષિ  જ્યાં તપ કરતા હતા ત્યાં આવી  અને નૃત્ય આરંભ્યું  . ઋષિ ચલિત થયા અને તેમની સમાધી તૂટી એટલે પોતાનું કર્તવ્ય  . પૂરું થયું છે એમ સમજી  સ્વર્ગને ચાલવા માંડી   . એટલે  વિશ્વા  મિત્ર  ક્રોધાવેશમાં બોલ્યા  .  હું તુને હવે છોડીશ નહિ  . એટલું બોલી  મેનકાનો હાથ પકડીને  પોતાના બાહુ પાશમાં જકડી  . આ વખતે  મેનકા પણ કામાતુર થઇ ગઈ  હતી  .
અને હવે  આપ આતા નાં   લાંબા કાવ્યની ત્રણ  કડીઓ વાંચો  .
देख तपस्या  विश्व मित्रकी  इन्द्रको ईर्षा आई
इन्द्रने भेजी अप्सरा मेनका  तपस्याभंग  हो जाइ  ….. संतोभाई  २५
ऋतुमती मेनका  ऋषिको भेटि  ज़ोर्से बात  भिड़ाई
मेनका ऋषि विश्वामित्रसे  गर्भवती होजाए  ….संतोभाई  २६
शकुन्तलाका जन्म हुवा तब ऋषिको देने आई

ऋषीने साफ़ इंकार  किया  तब  कणाद मुनिके पास जाइ   ….सं

मौतका इक दिन मुय्यअन है . रात भर नींद क्यों नही आती .

फिलहाल मैं हॉस्पिटलमे  हूँ  रातको  मुझे  नींद नही आया  ख्वाब आनेके बाद   सो मैंने  घालिबका  एक कलामका उन्वान  रखके   इक ग़ज़ल “आतावानी ” में लिखता हुँ
हसीं लड़की जब मिली  खुशनूद हुवा मिलनेके बाद
  सब लड़कियाँ छूट  गई  है उनके मिलजाने के बाद   ….१
एकहि दिल था मेरा वो  दिल माशूक़ने  ले लिया
 अब किसीको न दे  सकूंगा  उनके ले जाने खे४ बाद। .;… २
खर्च किया वो धन था तेरा धन कमालेने के बाद
बाकी धन  खर्चेगा कोई तेरे मरजाने के बाद। …….३
फ़िक्र मत कर तू जहां की  वोतो चलती ही  रहे
जैसी चलती थी चले गी तेरे मरजानेके  बाद। ….४ “
“आता ” मायूस  होके इक दिन बैठाथा ज़ेरे शज़र
चल बसी  मायुस्ज उनकी  माहरू मिलजानेके बाद। ….५

खुदाका शुक्र है वरना गुजरती कैसे शाम ; शराब जिसने बनाई है उसको मेरा सलाम

न हरममे न सुकूँ मिलता है बुतखाने में   , चैन  तो मिलता है  साक़ी  तेरे मयखानेमे
में मेरा बनाया हुवा गीत और मेरा  अनुभव लिखता हुँ तो शायद अपने दोस्तोंको लगे के  में अपनी बड़ाई करता हुँ  . दर  असल  मुझमे बड़ाई हैही नही   तो आज में आपको  नाज़ां  सोलपुरीकी बनाई हुई  क़व्वाली  अज़ीज़ नाज़ां  केआवाज़मे  सुननेको मिलती है  वो   में      आपको पढ़नेके लिए पेश करता हुँ  हो सकता है की वो अधूरी भी हो  . तो आप महेरबानी करके दर गुज़र करना   . शुक्रिया   .
आज अंगूरकी बेटीसे मुहब्बत करले  शेख साहबकी नसीयतसे   बग़ावत  करले
इसकी बेटीने उठा रखी है  सरपर दुनिया   , येतो अच्छका हुवा अंगूरको बेटा न हुवा
कमसेकम  दूरसे साकीका नज़ारा करले  आके मयखानेमे जीनेका सहारा करले
आँख मिलतेही जवानिका मज़ा आएगा  पीटो अंगूरके पानीका मज़ा आएगा
मौसम गुल्मी तो पीनेका मज़ा आता है  ,   पिने वालोहिको  जिनका मज़ा  आता है
आ इधर  झुमके  साकीका लेके नाम उठा  , देख वो अब्र उठा  तुभी ज़रा जाम उठा
पिने वाला तुझे  आ जाएगा पीनेका मज़ा  , इसके हर घुँटमे  पोशीदा है जीनेका मज़ा
इसको पीनेसे  तबियतमें  रवानी आए इसको बुढ़ाभी जो पीले तो जवानी आये
इसके हर क़तरेमे नाजाँ निहाँ  दरिया दिली  इसको पीनेसे अदा होती है इक ज़िंदादिली   .

 

कानड़ा तेंतो कामण कर्याँ , भुलवयां भान ने सान हवे भेळो रेजे भगवान , भलो थईने भूधरा

बोलो कृष्ण  कनैयालालकी  जय   . कानाने जसोसा माए  गरसुदिमा  स्ट्रिोने पजववानु पीवडव्यू हशे के  भगवान जाणे पण  कानूडो नानपणथीज  बायडी जातिने  मतलबके स्त्री  जातिने  पजवतो आव्यो छे  .एक वखत जसोदामाने पोते माटी  खड़ी त्यारे  माने  तरण भवनना देखाड़ीदीधा   ,  आंतो इ रेढियाल राखडु तो हतोज  मानु ख्यु भाग्येज माने  एक वखत  हाथ पग माथुं मोढु धूळ धूळ भारयु हतुं रखडीने भुखयो थयो हशे   . एट्ले  दोडतो जसोदा  मा पास आव्यो  आने माने कीधुं  माँ मने कैंक  खावा दे   . माँ कहे जराक जाळव   तारा हाथ पग मोढू धोई   ने आव  हुँ आड़नी   दाऴमाँ  लसणनी चटणी वाटीने  नाख्वानी बाकी छे  . कानो कहे  मारे  हमणाज  जोइए   . एटले  जेम आपणी मायु  आपणा  दुराग्रहने  ताबे थई जति  एम जसोदामा कृष्ण्  ने  ताबे थई गई  ने   तेने  माखण  चोपडीने  रोटलो आप्यो   .
आ प्रसंगने लगतो एक सवैया छंद के जे  अकबरना  वखतमा लश्करनो सेनापति  सैयद  इब्राहिम हतो के जेनु तखल्लुस “रसखान ” हतु  तेणे बनावो छे इ हुँ आपने वाचवा  आपो छू  .
धुरी धरे नित सुंदिर  श्यामजु तैसी  बनी सर ऊपर चोटी
खेलत खात फिरे अंगना  पग पैजनी बाजै पिरि कछोटी  
सोहि कला रसखान  विलोकत  बारहु जात कलानिधि कोटि
कागको भाग  कहा  कहिए  हरी हाथसो ले गयो माखन रोटी
कानो गोपीयूने  पजवे  एना माखण  खाई जाय  एनी पाणी नी मटकियु  फोड़ी नाखे  एवी रीते  गोपीयूने हैरान करवी  कानाने बहुज गमती आने कानानी हेरनगति गोपीयूने पण गमती  . एक वखत   कनाए गोपियूथी अबोला लीधा   . आने गोपियुं मुंजाणी  कानो  रिसाइने  कदमना ज़ाद निचे बैठो हतो  त्यारे  गोपीयू  कानांे विनवणी  करवा  मांडी  अने पोते काना  ना  प्रेम ना  खातर  केटलो भोग आप्यो छे  . वतो करवा लागि  आने इ मतलबनो रासडो  शरू कर्यो  आ रसड़ा  वख्ते  एना तालमा  मेर जवानो डांडिया रास लेता होय आने तमे जोता हो तो   तमने पण रास लेवानु मन थई जाय हो  आने हुँ  तो कुडीज पडू  आने मंडुडांडियारास लेवा   रामलो ढोल  वगडतो कोय आने करसन  खेंगार लंघो  शरणाई  वगाडतोहोय तो बापा अधुरु  नो  रहे  . हवे रासडो वांचो  .
काना  कर दलनी वातडीयु   दलनि वातडियु   दलनी  वातडीयू  ने  माधा कर  मंननी वातडीयू
काना कर  दलनी  वातडीयू
आभ जेवो  मारो बाप मेल्यो  मानी भीनी आँखड़ियु  माताजिनी भिनियु  आँखड़ियु
रदा माँथी  जेणे हेत आप्युं  एवी  भोळीयु बेनडीयू   ….. कानाकर  दलनि
 सासु ससराने में सुतारे मेल्या  नणदू  नानडीयू     .
भाव भरेला  छोड़िया  छाना  देरने  देराणीयु   ,,,  काना
सुरति मेलियु  गायु कानू डा  भम्भरे वाछड़ीयु
घम्मर  वलोंणा उभला रयाताने फुटीयू  तावडीयू  …कान
तारे काजे मेतो परणयो  मेल्यो   पालनी प्रीतड़ियु
प्रीतड़ी  काजे विन्विति मुणे दिन ने  रातडीयू     . काना कर

લાગણીની થેરાપી…rekha patel

Source: લાગણીની થેરાપી…rekha patel