ભાઈ ચારો વધી જશે

ભાઈ ચારો વધી જશે
ભાઈચારો વધી જાશે આ જગમાં ભાઈચારો વધી જાશે .જગતમાં ભાઈચારો વધી જાશે …..૧
હાં નાત જાત ધર્મ ભેદ ભૂલી જઈને માનવી  એકત્ર થાશેરે ભાયું બેનું માનવી એકત્ર થાશે
હેજી એક સંપીલા માનવીના પછી નવાંનવાં   શાસ્ત્રો લખાશેઆ જગમાં ભાઈચારો વધી જાશે …૨
હાઁ વાઘ બકરી બેય  ખંભા  મેળવીને પાણી પીવા જાશે સિંહણ નાં બચલા કાકડી ખાશે
જવાનું  હિંસક અહિંસક થાશે
હેજી  ચિત્તા અને સિંહ બેય  ભેગા થઈને મૃગ સાથે કુદવા જાશે અંબામાનો વાઘ પણ તરબૂચ ખાશે ૩
હાઁ  કાલકા માતા પાડા છોડીને  કેળાં પપૈયા  ખાશે વિષ્ણુનો ગરુડ નારિયલ ખાશે  આ જગમાં ૪
હેજી ધરતી  ફાડી પ્રભુ અવતાર લ્યે તો આવા દિવસો દેખાશે  કોશલ્યા ,દેવકી નહિ દેખાશે
હાઁ “અતાઈ”કહે આવા દિવસો આવવાની વાટડી જોયા કરાશે આ જગમાં ભાઈ ચારો વધી જાશે ૫

ઇસ્લામ ધર્મ ઉત્પન્ન થયા પહેલાં

હઝરત મહંમદ પેગંબર સાહેબના જન્મ પહેલાની આવાત છે .એ સમયે અરબો દીકરીને બહુ ઈચ્છતા નહિ .દીકરીને પરણાવીને જે જમાઈ કર્યો હોય, એના કરતા
દીકરીને દાટી દઈને કબર જમાઈ કરવો સારો એવી એ સમયે માન્યતા હતી .જેમ ભારતમાં  કેટલીક જાતિઓમાં  દીકરીને દુધથી ભરેલા વાસણમાં દીકરીને ડુબાડીને મારી નાખવામાં આવતી .તેવી રીતે પ્રાચીન સમયના અરબો દીકરીને રણમાં ઊંડે ખાડોકરી દાટી દેતા હતા .એવા સમયમાં  એક ઉસ્માન નામના અરબને ઘરે દીકરીનો જન્મ થયો .જન્મ થયાની સાથે દીકરીને દાટી દેવાની એના બાપે તૈયારી  કરી .પણ એની વાઇફે એવું કીધુકે  મને ધાવણ પુષ્કળ આવે છે .
એટલે જો દીકરીને હમણાં દાટી દેવામાં આવશેતો  મારી છાતીમાં ખુબ ધાવણ ભરાશે અને એ કારણે કદાચ હું માંડી પડી જઈશ અન મારી જઈશ ,માટે દીકરી ધાવે છે ત્યાં સુધી  ભલે જીવે પછી તે થોડી મોટી થાય એટલે એને દાટી  દેવી.
આમ દિવસ ઉપર દિવસ જવા માંડ્યા ,દીકરી મોટી થવા માંડી .હવેતો એ અગિયાર બાર વરસની ઉમરની થઇ ગઈ .એટલે દીકરીના પિતાએ હવે જલ્દી દાટી દેવી જોઈએ .એવું વિચારી કોશ, કોદાળી , દીકરીને પોતાની આંગળીએ વળગાળી ને દુર રણમાં દાટવા જવા રવાના થયો .બારેક વરસની ઉમરની દીકરી બધું સમજતી હતી કે હવે હું બહુ થોડા સમયમાં   મરવાની છું છતાં  એના મુખ ઉપર દુ:ખની કોઈ નિશાની ન હતી .આવી સહન શક્તિ પરમેશ્વરે સ્ત્રીને આપી છે.
ઉસ્માને ખાડો તૈયાર કર્યો .અને સોરઠમાં વરરાજા ને તેડે છે એમ તેડી અને ખાડામાં મુકવાજાતો હતો .ત્યારે  ખાડો ખોદવાના કારણે જે એની દાઢીમાં ધૂળ ભરાઈ
ગયેલી  એ ધૂળ દીકરી ખંખેરવા માંડી .અને બોલી અબ્બા મારી માને મારાવતી એટલો સંદેશો દેજો કે મને દાટવા તમને જે મહેનત પડી છે .એ કારણે તમારું શરીર  દુ:ખતું હશે એને જરા માલીશ કરે અને તમને ગરમ કાવો પીવડાવે . આવું  જગદંબા  દીઅરીજ કરી શકે .દીકરી તારો જય જય કાર થાઓ .

વાણીયો & વાણંદ

નાનકડા ગામમાં એક બ્રાહ્મણ ,એક વાણીયો (દુકાનદાર  )એક મોચી,એક સઈ(દરજી )એક લુહાર ,એક સુતાર,એક કુંભાર , વાણંદ ,એકાદ ઘર રબારી ,થોડાં ઘર
મેઘવાળના  અને બાકીના ખેડૂતો હોય .દુકાનદાર વારે તેવારે  વાણંદ ને જમવાનું આપે કોઈ વખત કપડાંલત્તા આપે બદલામાં વાણંદ એની હજામત કરી આપે
એવીરીતે ખેડૂતો ખેત પેદાશમાથી અનાજ વગેરે આપે અને બદલામાં વાણંદ એની હજામત કરી આપે .વસવાયાં (કુંભાર,સુતાર ,વગેરે )પોતાને યોગ્ય વાણંદ ને કામ કરી આપે .આવી રીતે ગામડામાં બધો વહેવાર ચાલે .
હજામતમાં માથા ઉપર ચોટી રાખવાની અને મોઢા ઉપર મૂછો રાખી દેવાની  બાકી બધું સાફ કરી નાખવાનું .દરેક જાતિઓની આ રીતે હજામત  થાય
કાટીયાવરણ (ક્ષત્રિયવર્ણ)ને દાઢી હોય એટલે એની દાઢી સરખી કરવાની ,દાઢીને કાતરા કહેવાય .દુકાને આપણે જેમ વસ્તુ ખરીદવા જઈએ એમ વાણંદ ને ત્યાં
હજામત કરાવવા જવું પડે .જે ખેડૂત વાણંદ ને વધારે પડતું અનાજ વગેરે આપે એને ઘરે જઈને પણ વાણંદ હજામત કરવા પણ જાય હજામત એ મૂળ અરબી ભાષાનો શબ્દ છે .ગુજરાતી ભાષામાં  ફારસી અરબી ભાષાના ઘણા શબ્દો છે અને એરીતે આપણેગુજરાતી ભાષાને સમૃદ્ધ બનાવી છે .અમે ગામડિયા હજામત માટે વતું શબ્દ વાપરીએ છીએ .
એક દિવસ તલકચંદ વાણીયો વાણંદ પાસે વતું  કરાવવા ગયો .ચોટલી રાખીને બાકીના  માથાના વાળ સફાચટ કરી નાખ્યા .વાણિયાનું  સફાચટ માથું જોઈ વાણંદને  ટકોરો મારવાનું મન થયું .અને અંગુઠા પાસેની આંગળી બેવડી વાળીને  વાનંદે  ટકોરો મારી પણ દીધો .વાણીયો એકદમ ગુસ્સે થઇ ગયો .પણ આતો વાણીયો  ગુસ્સો ગળી ગયો. અને  વાણંદને  દસ રૂપિયાની નોટ બક્ષીસ તરીકે આપી , વાણંદ ને નવાઈ લાગી ,એટલે એને વાણીયાને પૂછ્યું  શેઠ તમે મને દસ રૂપિયા આપ્યા એ કઈ ખુશી માટે આપ્યા  વાણીયો કહે  આજે મારું માથું સખત દુ:ખતું હતું .તે મારા માથામાં ટકોરો માર્યો એટલે મારું માથું  દુ:ખ તું એ મટી ગયું .આ  દૃશ્ય પેલેથી છેલ્લે સુધી .એક બારેક વરસની ઉમરના છોકરાએ જોયું હતું . છોકરે  વાણીયાને કીધું .તલકા કાકા  તમને માથામાં માર્યું અને તમે વાણંદને  દસ રૂપિયા આપ્યા ? વાણીયો બોલ્યો ,દીકરા આ દસ રૂપિયા એને મરવી નાખશે તું જોયાકર  ,છોકરો વિચાર કરે કે આ દસ  રૂપિયા વાણંદ ને કેવીરીતે મરવી  નાખશે .એ જોવા માટે છોકરો વાણંદનાં ઘર આગળ આંટા ફેરા ખાતો રહે .એક દિવસ એક વાઘેર વાણંદ પાસે વતું કરાવવા ગયો .અને   વાણંદને કીધું .મારું  વતું જલ્દી કરી નાખ કેમકે  મારું માથું સખત દુ:ખે છે એટલે મારે ઘરે જઈને આરામ કરવો છે.
વાઘેર  જનુની કોમ કહેવાય છે .મૂળુ માણેક અને જોધા માણેક જે બહાર વાટિયા થઇ ગયા એ વાઘેર જાતિના હતા .
વાણંદને વિચાર આવ્યો કે  એક વાણીયો કે જેને પાઇ પાઇ  ની કીમત છે એવા માણસે મને દસ રૂપિયા આપ્યા તો આતો દરબાર કેવાય એતો મને ખુબ પૈસા
આપશે .એણેતો  વાઘેરનું વતું કરીને માથામાં જોરથી ટકોરો માર્યો . અને વાઘેરનો પિત્તો ગયો .વાઘેરે  એકજ પલ માં વાણંદના  પેટમાં  જમૈયો  ખોસી  દીધો
વાણંદનાં  આંતરડા બહાર કાઢી નાખ્યાં .ઓલો છોકરો દોડતો  દોડતો વાણીયા પાસે ગયો અને બોલ્યો.   તલકાકાકા    ઓલા રાજુભા વાઘેરે વાણંદના પેટમાં જમીઓ હુલાવી દીધો.

ભગવાન ભવો ભવ આવી બાયડી આપજે

ભગવાન ભવો ભવ આવી બાયડી આપજે
અમારી પડોશમાં એક ઘુન્ધરી અને બાજરો નામનું દંપતી રહે .મને અને બાજરાને દારૂ   પીવાના બહુ હેવા ગામમાં અમને બધા દારૂડિયા તરીકેજ ઓળખે .પણ અમારે મોઢે કોઈ દારૂડિયા શબ્દ નો બોલે ,મોઢેતો ભાઈ ભાઈ કહે .એ એટલા માટે કે વખતે દારૂના નશામાં  લમધારી નાખે .
ઘુન્ધરીને  અને મારી ઘરવાળીને દારૂ પ્રત્યે ખુબ નફરત .પણ અમને કંઈ કહી નો શકે  બિચારીઓ બહુ બહુ તો અમને દારૂ ના પીવા માટે પાણી મુકાવે .અને પાણીવાળા  હાથ હજી સુકાણાં ના હોય ત્યાં   દારૂની માંગણી કરીએ ,
એક વખત મેં પાણી મુક્યા પછી મારી ઘરવાળીને કીધું . આજ તો થોડો વલાતી (વિલાયતી )પીવો છે .એટલે રામનું નામ લઈને રમ પીવડાવ્ય આમતો હું દેશી મહુડાની પેલી ધારનો દારૂ પીવા વાળો માણસ પણ કોકદી મેમાન મય આવ્યે  પોરહ કરવા વલાતી પણ  પીયું ખરો .
મારી ઘરવાળી બોલી  હજેતો તમે પાણી મુક્યું ઈ  પાણીવારા  હાથપણ   સુકાણાં  નથી.  અને   તમે દારૂ માગો છો ?તમને શરમ નથી આવતી ?અરે શરમ આવતી હોત તો માગત શું કરવા .ઈ તારે સમજી લેવાનું હોય .લાવ લાવ જટ કર્ય    ઈમ હશેતો પીધા પછી પાછો પાણી મૂકી દઈશ .
ઓલી કેવત છેને કે” ત્રાથી બાયડી રણચદી   થાય અને આંતરી બિલાડી વાઘ થાય”એ પ્રમાણે એક્દી મારી ઘરવાળી વિફરી અને નક્કી કર્યું કે  આજતો ઈને ખુબ  લમધાર વાસ , અને ઈ અર્ધી રાતે ઘુન્ધરી પાસે ધોકરડું   માગવા ગઈ ,એલી ઘુન્ધરી  તારી પાસે  ધોકરનું  છે .?ધોકરનું તો છે પણ તમારે અરધી રાતે ધોકરના નું  શું કામ પડ્યું ?એમ ઘુધરીએ પૂછ્યું .મારી ઘરવાળી બોલી આજે હું ઈને  લંમ્ધારવાની   છું . ઇવોતો મારવો છેકે  દારૂ પીવાની ખો ભૂલીજાય.
સારું લઇ જાવ પણ પછી કામ પતે એટલે તરત દઈજાજો.  ઘરવાળી એ પૂછ્યું  તારે વળી અર્ધી રાતે  ધોકાનું શું કામ પડ્યું ?મારે પણ આજે મારા ઘરવાળાને ખુબ પીટવો છે .
મારી ઘરવાળી  હાથમાં ધોકો લઈને ખડકી બહાર ઉભી રહી અને  ઓલા બેસ બોલ વાળા બોલની વાટ જોતા  દંડો નથી ઘુમાવતા ?એમ ધોકો ઘુમાવતી ઉભી રહી થોડી વારે હું આવ્યો જેવો એની નજીક ગયો  કે  તુર્તજ  ધોકો માર્યો .એટલે એ મારવાજ મંડી પડી .પણ એટલું દયાન રાખ્યું કે હાડકું ન ભાંગવું જોઈએ એટલે તે વાસા ઉપર ઢીંધા ઉપર જ્યાં માંસ વધારે હોય ત્યાં ધોકા ઠોકડવા મંડી પડી .પછી મારો નીશો ઉતારવા મંડ્યો એટલે ઘરમાં ઘુસી ગઈ અને ખડકી બંધ કરી દીધી .થોડી વારમાં  હું ઢસડતો ઢસડતો  ખડકી પાસે આવ્યો અને ઘાયલ ઘેટાના જેવી બુમ મારી એ ખડકી  ઉઘાડ  આ મારી દશાતો જો ? મારી ઘરવાળીએ
ખડકી ઉઘાડી અને મને જોઇને બોલી અરે મારા પ્રીતમ આવી દશા તમારી કોણે કરી .એટલું બોલી એ મને ઘરમાં લઇ ગઈ અને પથારીમાં સુવડાવ્યો .અને હરદર   મીઠું  ભેગું કરી .અંદર પાણી નાખી .ગરમ કરી મારા શરીરે ચોપડવા મંડી .અને કીધું હું હમણાં તમને શીરો ખવડાવું છું .આતમને મુંઢ માર પડ્યો છેને એટલે તમને દુખાવો મટવા માંડે . મેં ભગવાન ને પ્રાર્થના કરીકે હે દીનાનાથ  ભવોભવ મને આવી બાયડી આપજે .અને પછી  મારી  ઘરવાળી ઘુન્ધરીને ધોકો દઈ આવી .
ઘુન્ધરી પણ મારી ઘરવાળીની જેમ ધોકો સજ્જ કરતી એના ધણીની વાટ જોતી ઘર બહાર ઉભી રહી .
હવે બન્યું એવું કે બજારો જયારે કલાલને ઘેર દારૂ પીવા જતો હતો ત્યારે કલાલના ઘર નજીક એક ઈશ્વર ભક્ત રહે એને ત્યાં સત્યનારાયણની કથા હતી એટલે લોકો એ ભગતને ઘરે જઇ રહ્યા હતા . બાજરો એવું સમજ્યોકે  પોલીસની બીકે આજે કલાલે ઘર બદલ્યું હશે એટલે દારુ અહી આપતો હશે .જ્યાં બજારો ઘર નજીક ગયો ત્યારે ખબર પડી કે અહીં તો કથા વંચાય છે .પણ સત્યનારાયણ ભગવાનનો કાયદો એવું કે કથા વાંચતી હોય એવી ખબર પડે તો  કથા સાંભર્યા  સિવાય અને પ્રસાદ ખાધા સિવાય જવાયજ નહિ. જો જાય તો  સત્યનારાયણભગવાન એનું નખ્ખોદ કાઢી નાખે  એટલે  એ બીકે બાજરો કથા  સાંભરવા  બેસી ગયો .અને કથા પૂરી થઇ એટલે ઘરે આવવા રવાના થયો .અને ઘરે પહોંચ્યો .ઘુન્ધરી  વાટ   જોઈ રહી હતી. બાજરો નજીક ગયો અને ઘુન્ધરીએ  મારવા માટે ધોકો ઉગામ્યો કે તરત બાજરે   ઘુન્ધરી નો હાથ પકડી લીધો .અને ધોકો હાથ માંથી આંચકી  ઘુન્ધરીને મારવાની તૈયારી કરી .એટલે ઘુન્ધરી ગભરાઈને બોલી એય મારી વાટ સાંભર્યા વિના   કઈ પગલું ભરતો નહિ .મારી વાત  સાંભર્યા પછીતારે મારી નાખવી હોય તો મારી નાખજે .બાજરો કહે બોલ તારે શું કહેવું છે? ઘ્ન્ધારી બોલી મને એમ કે કોઈ લફંગો તમે ઘેર નથી એવું જાણીને કોઈ માણસ બદ ઈરાદે ઘરમાં આવતો હશે  એટલે મેં વિચાર કર્યોકે  આ માણસને હું મારી નાખું .અને પછી એની લાશ તુને દેખાડું . ઘુન્ધરીની   વાત  સાંભરી બાજરો બોલ્યો .હે દીનાનાથ ભવોભવ મને આવીજ બાયડી દેજે .     

પાપ નો ધોવાણા

પાપ નો ધોવાણા
એક ભજન છે જે મીરાં બાઈના ભજન “સાઈ મેંતો પકડી આંબલીયાની ડાળી રે “એ રાગથી ગઈ શકાશે .
હેજી અમે અડસઠ તીરથ ચારે ધામ ફરી આવ્યા  તોય પાતક અમારાં નો બળ્યાં રે …જી
હેજી અમે ગંગા ,જમના ,સરસ્વતી  નાયા તોય  પાપો અમારાં નો ગયાં    રે….જી            ૧
સતકાજ સુકરાતે હળા હળ પીધાં ઈસા,મન્સુરને શુળીએ ચડાવ્યા  તોય શુળીના ઘડ તલ નો રડ્યા રે….જી  ૨
હાથમાં તરવારું લઈને  દોરી ઉપર નાચ્યા .જીભ માથે ભાલાં ઉભાં  રાખ્યાં તોય તાડીયુંના પાળતલ  નો મળ્યા  રે….જી  ૩
ગીતડાં  બનાવ્યાં અમે આખી રાત જાગી રાગડા તાણીને લોકો આગળ ગાયાં તોય ઉત્સાહ દેનારા  નો મળ્યા રે ….જી 4
કવિ વરે ખેતી કીધી હળથી હેત રાખ્યાં કરેલી કવિતાઓદીધી ઇનીયે દાટીરે  કદરુના કરતલ  નો મળ્યા રે ….જી  ૫
ગુરુ ગોતવા અતાઈએ  ઝાઝાં ફાંફાં માર્યાં મનના ગુરુએ ભ્રમણા ઓ  ભાંગી રે સદ્ગુરુ એને નો મળ્યા રે ……જી  ૬

जुवानी दीवानी

जुवानी दीवानी
પેહ્લો પહોરો  રૈનરો   ,દીવડા જાકમ જોડ
પીયુ કંટાળો કેવડો ,  પ્રિયા કંકુની લોળ્ય૧
દુજો પહોરો રૈનરો   વાધ્યા હેત સનેહ
પ્રિયા ત્યાં પૃથ્વી થઇ રહી ,પીયુ આશાઢો મેહ   (૨)
ત્રીજો પહોરો રૈનરો ઊંઘાના સોણલાં સાથ
વાલમને વળગી જય વાલીએ ભીડાવી બાથ    (૩)
ચોથો પહોરો રૈનરો ,બોલ્યા કૂકડ કાગ
પ્રિયા સંભારે   કાંચળી ,પીયુ સંભારે  પાઘ (૪)

મોંઘેરાં મહેમાન

મોંઘેરાં મહેમાન   બ્રિટીશના શાશન દરમ્યાન  નાના રજવાડાઓના  ઉડાવ ખર્ચાઓના કારણે દરબારો કરજી થઇ જતા .એટલે દરબારો ઉપર કંટ્રોલ કરવા અને એ લોકોને કરજમાંથી મુક્તિ અપાવવા  એના રાજ્ય ઉપર જપ્તી બેસતી,  અને અમુકજ  રકમ દરબારોને વાપરવા માટે અપાતી .બાકીની ગામની આમદની દરબારો માટે જમા થતી .અને આવી વ્યવસ્થા કરવા સરકાર તરફથી મેનેજર મુકવામાં આવતો .
એક વખત મારા ગામ દેશીન્ગાના  દરબાર ઉપર જપ્તી આવી .અને મેનેજર તરીકે એક ગુજરાતી આવ્યો .અને દરબારી  બંગલામાં રહેતો .કેમકે દરબારને ગામ છોડી દેવું પડતું .એટલે દરબાર બીજે ક્યાંક સગેવહાલે રહેવા જતા .મેનેજરની પત્ની ને મળવા  ગામની સ્ત્રીઓ આવી વધારે સ્ત્રીઓ આહેરની હતી .આહેરલોકોમાં  પુરુષો  મોટા ઝોળા વાળો ચોરણો ઘેરદાર આંગડી અને માથા ઉપર મોટી પાઘડી પહેરતા  જે સફેદ રંગનાં રહેતાં, જેવાં   સફેદ કપડાં એવાંજ સફેદ એ લોકોના મન પણ  સફેદ નિર્મળ રહેતાં . સ્ત્રીઓ કાળા રંગની ઉનની કામળી  અને લાલ રંગ નું કાપડુંઅને પેરણું પહેરતી .કપાળમાં ચાંદલો નહીં ,અને હાથમાં બંગડીઓ નહિ .
મેનેજરની પત્નીએ  ઘરમાં ઝાડું મારનારને પૂછ્યું .ગોવા આબધી   બાયડીઓ વિધવા છે ? ગોવે હા ભણી દીધી હાબેન હા  ઈ બધી વિધવા છે. જો ગોવો એવું કહે કે કે વિધવા નો અર્થ હું સમજ્યો નથી . તો પોતે મુરખો ઠરે  એવી એને બીક એટલે હે હા કહી દીધી .જયારે એના પતિ મળ્યા .ત્યારે અફસોસ કરીને કીધું કે આગામમાં  વિધવા બહુ છે .શું બધા પુરુષો કોઈ સ્પેશીયલ  દર્દના લીધે મરી ગયા કે શું?   મેજરે ચોખવટ કરી કે  કોઈ વિધવા નથી ,પણ આલોકોનો પહેરવેશ એવો હોય છે.
આ મેનેજરને એક બીક વરસનો નાનો દીકરો  એ મારી વાઈફનો એટલો બધો હેવાયો થઇ ગએલો કે એ અમારે ઘેર ખાઈ પણ   લ્યે  .એની માં બોલાવે તો જવાબ નો દ્યે  એક વખત તો મેનેજરની વહુને કહેવું પડેલું કે એને હવે અમારો રહેવાદ્યો.મારી વાઈફ સાથે દાદાગીરી પણ કરે .માસી ગાંઠીયા દે  ,હવે નથી કાલે તું બધાય ખાય ગયો છે . નાં તે સંતાડ્યા છે .દે
વખતને જતા વાર નથી લાગતી .જપ્તી ઉઠી ગઈ મેનેજર બીજે જતા રહ્યા .વખત જતાં છોકરો  ભણી ગણીને  કેમી. એન્જી . બન્યો, અને એક દિવસ એ અમેરિકા આવ્યો. અને સારી રીતે કમાવા માંડ્યો .દેશમાં દીકરીયું વાળા  આ છોકરાને પોતાની દીકરી આપવા તલપાપડ થવા માંડ્યા . છોકરાની અને એના માબાપની એવી ઈચ્છાકે છોકરી બહુ ભણેલી નો હોય તો વાંધો નથી .પણ રસોઈ  વગેરે ઘરકામમાં કુશળ હોવી જોઈએ .એમાં એક મુંબઈમાં જન્મેલી અને ઉછરેલી પૈસાદારની છોકરી  ભટકાની . છોકરીના માબાપને ઘરે રસોયા અને ઘાટી નોકર
કોલેજમાં ભણેલી હતી પણ ઘરકામ કરવું ગમે નહિ .
છોકરીને જોવા એના માબાપ અને છોકરો મુંબઈ આવ્યાં. છોકરો અને તેના માબાપ છોકરીને જોવા આવવાના છે. એવી ખબર પડી એટલે  છોકરીના માબાપે કંદોઈ બોલાવીને ફરસાણ , મીઠાઈ બનાવી રાખી.  અને તૈયાર દૂધપાકના  બકડિયા પાસે હાથમાં તાવેથો આપીને દૂધપાક  હલાવવા બેસાડી દીધી . મીઠાઈ,, ફરસાણ ,દેખાડીને કહ્યુકે આબધી રસોઈ મારી દીકરીએ બનાવી નાખી છે અમે નાં પાડતાં હતાં તોપણ દીકરીએ પોતેજ બનાવી છે. અને ધામધુમથી લગન થયા .અને દીકરીને સાસરે વળાવી અને  એક દિવસ અમેરિકા  આવી પહોંચી. છોકરે કીધું મને પુરણપોળી બહુ ભાવે છે આજે તું પુરણ પોળી બનાવને ? રોજતો ઇન્ડિયન ગ્રોસરી સ્ટોરમાંથી તૈયાર બધું લાવીએ છીએ  છોકરી બોલી પુરણપોળી પણ ઇન્ડિયન ગ્રોસરી સ્ટોરમાં મળે છે .મારેતો કરવાનુંજ છેને પણ હું હમણાં નવી નવી આવી છું તો અમેરિકાનો મને સ્વાદ લેવાદેને? છોકરો મનમાં સમજી ગયો કે છેતરાય જવાયું છે પણ ક્યે કોને ?ચોરની માં ઘડામાં મોઢું ઘાલીને રુવે ‘”એવી દશા થઇ .અમે પણ અમેરિકામાં છીએ એવી છોકરાને ખબર પડી .છોકરો એની વાઈફ પાસે મારી વાઈફના પ્રેમની,  મેમાનોને પ્રેમથી  જમાડવાની વાતો કરે.
એક દિવસ છોકરી કહે ચાલોને આપણે વેકેશનમાં માસીને ઘરે જઈએ અને મેમાન ગતિ માણીયે .છોકરો કહે હવે માસીને ઘડપણ આવ્યું છે .હવે તે બે જણની માંડ રસોઈ કરે છે .છોકરી કહે આપણે માસીના વખાણ કરીશું એટલે એ હરખથી રસોઈ કરવા માંડશે .
છોકરાએ અમે આવીએ છીએ એવો કાગળ લખ્યો .મારી વાઈફ તો ખુશ ખુશ થઇ ગઈ .અને મને કીધુકે તમે એને તેડાવવા બાબતનો કાગળ લાખો. અને મેં કવિતાના રૂપમાં કાગળ લખ્યો.
વાલા કોકડી મારે ઘેર આવજો જાઉં વારીરે, વિનતી . થાજો મોંઘેરા મારા મહેમાન  વિનતી અમારી રે
વાલા ઉતારા દેશું  એક રૂમમાં જાઉં વારીરે  દેશું ઢુંકડું તમને ટોયલેટ વિનતી અમારીરે
વાલા પોઢણ દેશું ઢોલિયા જાઉં વારીરે દેશું શોફા માયલી બેડ વિનતી અમારીરે
વાલા દાતણ દેશું   દાડમી જાઉં વારીરે દેશું   કોલગેટના ટુથપેસ્ટ  વિનતી અમારીરે
વાલા નાવાને જજો બાથરૂમમાં જાઉં વારીરે લેજો  નલાકામાંથી  નીર વિનતી અમારી રે
વાલા નાસ્તામાં દેશું સીરીયલ જાઉં વારીરે દેશું પીનટબતર  સેન્ડવીચ વિનતી અમારીરે
ઢોહા શેકીને કરજો લાડવા જાઉં વારીરે રાંધી રાખજો અડદની દાળ વિનતી અમારી રે
વાલા ખાજો પીજો ખાવારાવજો જાઉં વારીરે  પછી વાસણ નાખજો ધોઈ વિનતી અમારીરે
વાલા ઓછામાં ઓછા બે મહિના જાઉં વારીરે રોકાજો કરીને નિરાંત વિનતી અમારી રે
મારી ભાનુંમાતીને સથવારો જાઉં વારીરે હું જી આવું ગુજરાત વિનતી અમારી રે
અને છોકરીએ વિચાર બદલાવ્યો કે નાપાડ  આતો બધું આપણા પાસે કરાવે ,અને એપણ બેમહીના સુધી .અને માંદા માસીને આપણી પાસે સેવા કરાવવા મૂકી જાય ,અને પોતે ઇન્ડિયા જઈને જલસો કરી આવે .

बकरीया चराई

 बकरीया चराई

સરદાર નગર પોલીસ સ્ટેશન માં  મારી બદલી થઇ , તે વખતે એ વિસ્તારમાં એર પોર્ટ થી ઉત્તર દિશામાં  બાવળ , આંબા , બોરડી . વગેરેની ઝાડી  હતી . મેં વિચાર કર્યો કે અહી બકરાં,રાખવા જેવું છે .અને મેં બકરીઓ રાખી . મેં નક્કી કરેલું કે બકરીનું દૂધ તેનાં બચ્ચાં પીએ અને  વધે ઈ આપણે વાપરવું  પણ એક પૈસાનું વેચવાનું નહિ ,મારી પત્ની બકરીઓને

ચરાવવા લઇ જાય ,દીકરા નવરા હોય ત્યારએ  દીકરા    ચરાવવા લઈજાય .અનુકુળતાએ  હું પણ બકરીઓ ચરાવતો .પોલીસ વાળાનું કુટુંબ બકરીઓ ચરાવે એ તો न भूतो न भविष्यति જેવી
વાત હતી .પણ બાળ બચ્ચાંને સારો પોષ્ટિક ખોરાક મળી રહેતો એટલે અમે ખુશ હતાં .   બધી પ્રોપર્ટી સરકારી હતી . સિઝનમાં  સરકાર તરફથી ઘાસની હરરાજી થતી .એટલે કોઈ
ઢોર પ્રવેશે નહિ એના માટે   હરરાજીથી  ઘાસ ખરીદનારાઓ .ચોકીદારો રાખતા  પણ અમારી બકરીઓ બાબત કોઈ ચોકીદાર બોલે નહિ .કોઈ અજાણ્યો ચોકીદાર હોય તો મારે એને
કહી દેવું પડે કે આ  બકરીઓ મારી છે .એટલે કોઈ કશું કહી નો શકે , છેલ્લે છેલ્લે  મારી પાસે ૨૬ બકરીઓનું ટોળું થઇ ગએલું .
બકરીઓની વધુ પડતી કાળજી મારી વાઈફ  લેતી .એક વખત શાંતિ  ભવાન નામના છારાને ચોકીદાર તરીકે રાખ્યો .એ બકરીઓને કાઢી મુકતો .એટલે મારે એને પોલીસની અને કાઠીયાવાડી  ભાષામાં સમજાવી દીધેલો એટલે પછી કશું બોલે નહિ ,અને ઉલટાનો બકરીઓનું ઘણી વખત દયાન રાખે ,ઘાસના કોંટાકતારો  ત્રણ જણા હંમેશને માટે રહેતા ૧ બ્રાહ્મણ ૨ પટેલ ૩ તાજ્મામદ કરીને અફઘાન , તાજમામદ છોકરાઓને  બકરીઓને ડબ્બામાં  પૂરી દેવાની ધમકી આપે .અને બકરીઓને જાતે કાઢી મુકે .તાજ્માંમદ ઘોડા ઉપર આવતો તે જરાક આંધા 

વિસા  જેવો હતો .એટલે એ થોડો દુર નીકળી ગયો હોય .તેજ ક્ષને છોકરાઓ બકરીઓને ચરાવવા મંડી જાય .એક વખત મેં એને કીધું કે બકરીઓ મારી છે .અને તે ઘાસ નથી ખાતી ખાલી બોરડી નાં પાંદડા ખાય છે .તાજ્માંમદ  મને કહે बाबा हमने पैसे खर्चे है .इसमें घास बी आता है और बोरडी बी आजाती है .પછી  છોકરા  તાજ્માંમદ ને બેવકૂફ બનાવીને બકરી યો ચરાવતા .તાજ્માંમદનેઆવતો જુવે એટલે એટલે બકરીઓ કાઢવા માંડે તાજ્માંમદ મને કે બકરીઓ કાઢી રહ્યા છે .એટલે તાજ્મામદ  રાજી થાય .અને એજતો રહે , એટલે છોકરા કે મારી વાઈફ તુર્તજ બકરીઓ ઘુસાડી દ્યે .અત્યારે મારા દીકરા બેઉ  અમેરિકામાં સારી રીતે સ્થિર થએલા છે .
દૂધ અમે જરાય વેચતા નહિ .બકરીના બચ્ચાં  ધાવે અને બીજું દૂધ અમે વાપરીએ .અત્યારે મારા દીકરાઓને પૂછો કે તમને સરદારનગર ગમે કે અમેરિકા તો તેઓ જવાબ દેશે કે  સરદારનગર જેવો જલસો અહીનથી. અહી પૈસા છે અને પૈસાથી ઘણું ખરીદી શકાય છે .અમે ઉઘડે પગે બકરીઓ ચરાવતા  પણ ત્યાં માનસિક આનંદ ભોગવતા હતા એ અહી નથી . 
 

खुदाको दिलमे रख्खो

जबसे खुदाको अपने दिलमे बसराख्खाहै
तबसे हर शख्स को मई अपना बना रख्खा है (१ )
हम ता असुब नहीं रखते यारो तासुब वाले हमने दूर बिठा रख्खा है २
रब जो हमारे साथ है तो क्या डर
हासिद मर्दूमने अपने दिलमे कीना  रख्खा है  ३
साजिद है “अताई” दोस्तोका
बुरे दोस्तोने  खुद ताल्लुक छोड़ रख्खा है  (४)

પોલીસની ભલમનસાઈ

એક જમાનામાં અનાજની ખેંચના કારણે એવા કાયદા કરેલાકે  અનાજ (ઘઉં,બજારો, જાર  ,ચોખા વગેરે )શહેર બહાર જાય નહિ અને શહેરની અંદર આવે પણ નહિ.અને જો પકડાય જાય તો પોલીસ કેસ થાય .
એક વખત અમદાવાદના એલીસબ્રીજ રેલ્વે સ્ટેશને રેલવેના પેસેન્જરની પોલીસ ઝડતી લેતા હતા ,એમાં એક બાઈ પાંચશેર બજારો લઈને પોતાના માવતરે સુવાવડ કરવા ,આવતી હતી.
તે પકડાની.પોલીસે  એ બાઈના ઉપર કેસ કરવાનું વિચાર્યું.  એકજ સેકન્ડમાં બાઈએ પોતે પહેરેલો સોનાનો દોરો પોલીસને આપ્યો અને કેસ નકારવા વિનતી કરી  . ઘભારએલી બાઈને
જોઈ , પોલીસે દોરો પાછો બાઈને આપ્યો .અને સુરક્ષિત  બાઈને જ્યાં જવું હતું ત્યાં પહોંચાડી .
૨ ) ૧૯૬૯ માં કેનેડામાં વિશ્વ મેલો થયેલો ,હું મારો ભાઈ અને એની વહુ મેળો જોવા ગયા .મેળો જોયા પછી  રાતવાસો રેવા માટે મોટેલની તપાસ આદરી પણ કોઈ મોટેલ માં જગ્યા હતી નહિ .મોટેલની તપાસમાં અમે ૬૦ માઈલ. જેટલું ફર્યા .હઈશું પણ ક્યાય મેળ પડ્યો નહિ. એટલે અમો  amaari voks vegen કારમાં એક પાર્કિંગ લોટમાં  સુતા .હું ડ્રાઇવરની સીટમાં આગળ અને મારો ભાઈ અને એની વહુ  પાછળની  સીટો પાડીને  સુતા .રાત્રે પોલીસ આવ્યો .કારમાં આહિસ્તા ટકોરો મારીને મને ઉઠાડ્યો .અને પાર્કિંગ લોટમાં કાર રાખીને કેમ સુતા છો ?એમ પૂછ્યું .મેં એને સંતોષકારક જવાબ આપ્યો. એટલે  પોલીસ બોલ્યો .રાત શાંતિથી અહી વિતાવજો પણ સવારે નીકળી જજો .એમ કહી એ જતો રહ્યો .
સવારે અમો જવા ravana થયાપણ ભૂલા પડ્યા .પોલીસ ને હાઇવે જવા માટે રસ્તો પૂછ્યો .પોલીસને લાગ્યું હશે કે આ લોકો હાઇવે સુધી પહોંચવા જતા ભૂલા પડી જશે ,એટલે તે અમને હાઇવે સુધી મૂકી ગયો .અને”  ગુડ લક ” કહી જતો રહ્યો.
હું બીજી વખત અમેરિકા આવ્યો ત્યારે મેં નિશ્ચય કરેલોકે મારે  કામ ચલાવ ઈંગ્લીશ ભાષા શીખી લેવી  છે .અને  નોકરી કરીને પોતાના પગભેર રહેવું છે .અને મારીજ કમાણીના પૈસાથી
ઘર ખરીદવું છે .અને કાર પણ ખરીદી લેવી છે .અને પાકું  ડ્રાયવર લાયસન્સ મેળવી .જાતે કાર ચલાવવી છે .
સ્ટેરીંગ મારા હાથમાં રમતું હોય મારી બાજુની સીટમાં મારી ઘર વાળી બેઠી હોય મને ડ્રાયવીંગ કરવામાં  સમજ્યા વગરની  ખોટી સાચી સુચના આપતી હોય .આવી પણ મારી ઈચ્છા હતી તે  પરમેશ્વરે પૂરી કરી.
અહી  ડ્રાયવીંગ માટેનું પાકું લાયસન્સ  મેળવતા  પહેલા લેખિત પરિક્ષા  આપવાની હોય છે .મને પરિક્ષા આપવા જવા માટે મારા શેઠે પગાર કાપ્યા વગરની રાજા આપી .
હું સારા ટકે પાસ થઇ ગયો .શેઠે મને કહેલું કે પરિક્ષનુ જે પરિણામ આવે .એ બાબતની વાત સૌ પ્રથમ મને કહેજો .
પરિક્ષક અધિકારીએ  હું સારા ટકાએ પાસ થયો છું એવું કીધું .આ પાસ થવાનો શબ્દ મને પાછો સાભારવાનું મન થયું . એટલે તે અધિકારીને પૂછ્યું ? શુકીધું  ? એણે ફરીથી મારો વાહો થાબડીને કીધું તમે સારી રીતે પાસ થયા છો.
અહીંથી મેં શેઠને  પાસ થયાના ખુશું સમાચાર આપ્યા .શેઠ બહુ રાજી થયા અને તુર્ત કેક મગાવી. મારી નાનકડી પાર્ટી રાખી .
પછી હું કાર ચલાવવાનું શીખવા માંડ્યો .શીખાડું ડ્રાયવર જયારે કાર ચલાવે ત્યારે પાકા લાયસન્સ વાળો ડ્રાયવર બાજુની સીટમાં બેઠેલો હોવો જોઈએ ..એક વખત હું કાર ચલાવતો હતો, મારી બાજુમાં મારો ભાઈ બેઠો હતો .હું બહુ ધીમી કાર ચલાવતો હતો .એટલે પોલીસે મને ધીમી કાર ચલાવવા બાબત પકડ્યો .પણ અમને  શીખવ માટેની  પ્રેક્ટીસ કરવા વિશાલ પાર્કિંગ લોટમાં જવું એવી શિખામણ આપી જતો રહ્યો .
હમણા બે દિવસ પેલા  મારો અશક્ત ભાઈ કેજે બહુ ચાલી પણ શકતો નથી .તે રાતના કાર ચલાવીને એકલો  ખરીદી કરવા ગયો . અને ભૂલો પડ્યો ,કંઈ દિશા સુજે નહિ .કાતિલ ઠંડીની રાત  રખડી રખડીને રાતના કોકના આંગણામાં કાર પાર્ક કરી અને સવાર પડવાની વાત જોતો કારમાં બેસી રહ્યો .સવારે ઘર માલિક ઉઠ્યો .અને પોલીસને ખબર આપી .અને પોલીસ  ઘેર આવીને મૂકી ગયો .સેલ ફોનનો યુગ  આજમાનામાં છે . દેશીન્ગાના પોલા રબારીના પંદર વરસના છોકરા પાસે  સીલ ફોન હશે .પણ મારા ભાઈ કે એની અમેરિકન વહુ પાસે સેલ ફોન નથી . આથી વધારે નવાઈની વાત તમને બીજી કઈ કહું .