भूख गए भोजन मिले ठण्ड गए मिले कंथाई जोबन गए औरत मिले तांसो दिल बहलाई

કોઈક કવિએ દોહરો લખ્યો છે કે /
भूख गए भोजन मिले ठण्ड गए मिले कंथाई
जोबन गए औरत मिले ताकू आग लगाई
इसका किसी आता जैसा आशिक़ बूढ़ा आदमीने जवाब दिया है की
भूख गए भोजन मिले ठण्ड गए मिले कंथाई
जोबन गए औरत मिले तासो दिल बहलाव्य
કોઈ પ્રવીન્કાંત શાસ્ત્રી જેવાએ તું જમી પરવારીને બેઠો હોય , અને બહુ મહેનત કરીને અનેક જાતની શાકભાજી નું સુરતી ઊંધિયું બનાવ્યું હોય , અને તુને જમવા માટે આપે તો તારે એવો જવાબ આપવાનો કે આ ઉન્ધીયામાં આગ ચાંપો એને કેવું માઠું લાગી જાય ? અને ઇના ઘરવાળાં તારા મોઢા ઉપર ઊંધીયાનું વાસણ ફેંકે કે બીજી કંઈ એને એવો જવાબ અપાઈ કે બેન હું ભૂખ્યો નથી , એટલે sorry હું નહિ જમું પણ મારા માટે તમે મહેનત કરીને ઊંધિયું બનાવ્યું છે . એ તમારી મહેનતની હું કદર કરું છું , અને એ બાબત હું તમારો આભાર માનું છું .
અને કોઈ પ્રજ્ઞા બેન કે ભારતિ બેન જેવા કે રેશ્મા જેવા તુને ચૈત્ર खुल्ला सीना મહિનામાં શાલ આપવા આવે , તો તારે એને એમ કહેવાનું કે આમાં દીવાસળી ચાંપો ? પછી ઓલી રેશ્મા જેવી તારા લચકા મગમાં વધારે મીઠું નાખીને તારા ભાણામાં નાખે કે નહિ ‘ અને તારા દાઢી મૂછના વાળના ભરેલા મોઢા ઉપર કોઈ તારા જેવડી કોઈ ડોશીમાને પણ ગુદા પ્રક્ષાલન કરવાના ડાબા હાથની આંગળિયું અડાડવાનું પણ મન ન થાય , ઈવા તારા ડાચા ઉપર કોઈ પિતરી જેવી કોઈ જોબન છલકાવતી ઋષિ વિશ્વામિત્ર નું તપ છોડાવનાર મેનકાને પણ ટક્કર મારે એવી ખુબ સુરત કુંવારી યુવતી તુને ચુંબન કરવા આવે તો તારે એના ઉપર ઘાસલેટ રેડીને બાળી મારવાનું કોઈ સુરેશ જાની કે કનક રાવળ જેવાને કહેવાનું ? અરરર તોતો ગજબ થઇ જાય . એના માટે તો શેર શાયરી બનાવાય .જેવીકે
खुल्ला सीना दिखायके बद मस्त बनादिया
पित्रिने आँख मारके कत्ल करदिया और ऐसी ग़ज़ल बनाना की
मुसिबतमे हर इंसानको इलाही याद आता है
माशूक़ तुँ याद आती है मुझे जब ग़म सताता है जय बृहस्पति