हज़ारो ख्वाहिशे ऐसी की हर ख्वाहिश पे दम निकले
बहुत निकले मेरे अरमान लेकिन फिरभी कम निकले १
निकलना खुल्दसे आदमका सुनते आये है लेकिन
बहुत बे आबरू होकर तेरे कुचेसे हम निकले २
मुहब्बतमे नही है फर्क जीने और मरनेका
उसीको देख कर जीते है जिस क़ाफ़िरपे दम निकले। ..३
खुदाके वास्ते पर्दा न कबसे उठा वाइज़
कहीं ऐडा न हो वहांभी वही क़ाफ़िर सनम निकले …४
कहाँ मयखानेका दरवाज़ा “ग़ालिब ” और कहीं वाइज़
पर इयंा जानते है कल वो आताथा के हम निकले ….५
पिंनसपे निकलते है कुचेसे मेरे घर के
कंधो भी कहारोको बदलने नही देते
//////////////////////////////////////////////
बोसा न दीजे न दीजिए दूषणाम् ही सही
आखर जुबाँ तो रखतेहो गर दहां नहीं १
आज इतनी भी मयस्सर नहीं मयखाने में
जितनी हम छोड़ दिया करते थे पयमानेमे २
ग़ालिब बुरा न मान गर वाइज बुरा कहे
ऐसा भी है कोई जिसे सब अच्छा कहे ?
मरना भला है उसका जो अपने लिए जिए
ज़िंदा रहा जो मर चूका स्वदेशके लिए
जहाँ तक हो “आताई” दिलमे रख आला खयालोको
हसद मगरूरी दिलमेंसे निकल देने के काबिल है
“आता ” मायूस होक इक दिन बैठा था ज़ेरे शज़र
चलबसि मायूसी उनकी माहरु मिलजानेके बाद
“आता” तू कामिल बनेगा आला ख्याल रखनेके बाद
लोग आदर फिर करेंगे कामिल हो जानेके बाद
रंग लाती है हिना पत्थर पे पीस जाने के बाद
सुर्ख रूह होता है इंसां ठोकरे खानेदके बाद
राहमे बैठाहु में कोई राहेसँग समझे मुझे
आदमी बन जाऊँगा कुछ ठोकरे खानेके बाद
ला पिलादे साकिया पैमाना पयमानेके बाद
होशकी बाते करूँगा होशमे आजाने के बाद
खर्च किया वो धन था तेरा धन कमलनेके बाद
बाकी धन खर्चेगा कोई तेरे मरजानेके बाद
जब तुम आये जगतमे लोक हँसे तुम रॉय
ऐसी करनी कर चलो तुम पीछे सब रॉय
मोतने ज़मानेको ये समा दिखा डाला
कैसे कैसे रुस्तमको ख़ाक़मे मिला डाला
तू यहाँ मुसाफिर है ये सरए फानी है
चार रोज़की मेहमाँ तेरी ज़िंदगानी है
मरनेके बाद तुझको चित्तापे सुलायेंगे
तेरे चाहने वाले तुझको आग लगाएंगे
कल जो तनके चलतेथे अपनी शान शौकत पर
शम्मा तक नही जलती आई उसकी तुर्बत पर
देख वो सिकन्दरके हौसले तो आली थे
जब गयाथा दुनियामे दोनों हाथ खाली थे
आर्योंकी संस्कृति को मज़हब बनादिया
बुलंद तत्व ज्ञान मुख्य सर बना दिया। …. १
दुनियाको नफरतोंे ने दोज़ख बनादिया
जन्नतसा था जहाँ उसे जहन्नुम बनादिया। …२
साबिक़ीन अच्छे भले ख़ास पाक लोग थे
ज़मनेने आज उसको ज़ालिम बनादिया। ..३
तहज़ीब नाइने लोगका बेडा गरक किया
आदाब भुला दिया और मर्दक बना दिया। ..४
इक माहजबीने भूलसे वोडका पिला दिया
दूसरीने लबो चुमके ताहिर बना दिया …५
“आता ” आकिल होनेको जा -ब – बजा फिरा –
कामिलने दिया बोध और माहर बना दिया …६
यारो में जब रंजूर हो गया . मुझे मजबूरन अस्पतालमे दाखिल होना पड़ा . तब मैंने इ क ग़ज़ल बनाई जो आपके क़दमोमे पेश करता हुँ ,,,
मेरी माशूक़ मेरी नज़दीक बिथदेनेके क़ाबिल है .
बे वफ़ा खुद गर्ज़ माशूक़ दूर बिठा देनेके क़ाबिल है १
यारो मै कितना बरखुरदार हुँ है नेक दिल माशूक़
संगदिल फ़ितनागर माशूक़ हटादेनेके क़ाबिल है २
इलाही कैसी कैसी नर्सको तूने बनाई है
कोई नर्स अपने सीनेसे लगा देनेके क़ाबिल है ३
“आताई” हॉस्पिटलमे रह कर ये सोचता दिलमे
मेरे अंदरुनी छे :(६) दुश्मन निकल देनेके क़ाबिल है ४
एक नर्स जो मेरी बहुत खिदमत करती थी . मुझे वो हर तरहसे खुश रखती थी . मैंने उसको कुछ तुहफ़ा देनेके लिए मेरे हाथमे कुछ नोटे रखकर उसकी ओर अपना हाथ लम्बा किया . वो समझ गयी के मई उसको कुछ देना चाहता हुँ . वो बोली ये क्या कर रहे हो मुझे कुछ नही चाहिए . मैंने जो आपकी खिदमत की है उसमे कुछ एहसान नही किया में हॉस्पीटलसे काफी तनख्वाह पाती हु मुझे कुछ नही चाहिए . इलाही कैसी कैसी नरको तूने बनाई है कोई नर्स आप-ने सीनेसे लगालेनेके काबिल है . इक जोक याद आ गया जो आपको में कहना चाहता हुँ मैं इस मुल्कमे जब नया आया था तब मुझे अमरीकी हवा नही लगी थी में औरतको हाथ लगाना और औरत मुझे हाथ लगदे उसको मै शर्म समझता था उस वक्त एक नर्सनेमुझे मादर जाद नंगा करके गीले तौलियेसे मेरा बदन साफ़ करती थी तब मैंने उसे कहा आज मुझे ऐसा एहसास होता है की में इक सालका छोटा बच्चा हु और तू मेरी माँ हो . सुन कर वो एकदम गर्म हो गयी और बोली में तेरी माकि बराबर हुँ ? तूने मुझे अपनी बीबी और गर्ल फ्रेंड क्यों नही कहा
मुसीबतमे हर इन्सां को इलाही याद आता है
माशूक़ तू याद आती है मुझे जब ग़म सताता है १
निगाहे नाज़ तेरी देख दिल खुरसँद होता है
पिताहूँ याद कर तुझको पानी अक्सीर होता है ….२
तेरी तिरछी नज़रको देख दिल गुदाज होता है
जैसे आतिषपे रख्खा मोम मुलायम होही जाता है ,,,,३
परीशां ज़ुल्फ़क़ी सायामें मुझको लुत्फ़ आता है
जब आबे गुलगूँ देती हो सुरूर तब आहि जाता है ४
तबस्सुम देख कर तेरा मसर्रत आहि जाता है
तेरी क़ातिल अदाएं पर दिल क़ुर्बान होता है ५
तू है इक नाज़नीं औरत तेरा रूप हूरसा लगता है
“आताई” देख कर तुझको तसद्दुक होही जाता है ६
इलाही = परमेश्वर ///माशूक़ = प्रेमिका ///गम = दू :ख , चिंता
निगाहे नाज़ = चंचल दृष्टी ///मसरूर =प्रसंन //अक्सीर =रामबाण सचोट
गुदाज =नरम , ढीला ///मोम= मी ण // परीशॉ ज़ुल्फ़ =अव्यवस्थित बाल
आबेगुलगू = लाल रंगका शराब ///सुरूर हल्का नशा/// तबस्सुम = स्मित ,smile
मसर्रत = प्रसन्न्ता ///अदा = हाव भाव ///नाज़नीन = कोमलांगी , अति सुंदर
हूर = अप्सरा ///तसद्दुक = बलिदान आपवा माटे तैयार
મારા પ્રિય .ઉત્સાહ પ્રેરક સન્મિત્રો આજે હું આપની સમક્ષ એક વાર્તા રજુ કરું
છું . જેનું શીર્ષક છે “ચંદન ઘોને લીધે પ્રેમીને પ્રેમિકા મળી ” નાઘેર
પંથકનો એક ફુટરો જવાન બરડાના બીલેશર દાદાના દર્શને જઈ રહ્યો છે
. સીધે રસ્તે ન જતાં ઇનીએ સમદર દેવના દર્શન કરતાં જવાય એ માટે એણે
કંઠાળનો આડ માર્ગ લીધો . પણ આ જવાન કે જેનું પોપટની ચાંચ જેવું
નાક, કાચી કેરીનાં ફાડિયાં જેવી આંખો , લીંબુ ઠરે એવા મૂછોના
આંકડા અને જે કાળો ઘોડો કટકણો અને સોરઠીયો સવાર
ખંભે ખંભાતી ખેસડી ભેટે જુલે તરવાર મલપતો મલપતો ઘોડો રવાલ ચાલમાં
હાલ્યો જાય છે . એવામાં એક કુંઢલાં શીન્ગાળો પાડો દોડતો દોડતો આવી રહ્યો
છે . અને પાછળ પકડો પકડો પાડાને રોકો એવી બુમો પાડતું લોકોનું ટોળું દોડતું
દોડતું આવી રહ્યું છે . આ અવાજ સાંભળી એક કુંવારી જુવાન અપ્સરા જેવી
રુપવંત યુવતી છાણાં થાપતી થાપતી સફાળી ઉભી થઇ .અને દોડતા પાડાનાં બન્ને શીંગડા
પકડી પાડાની ગરદન મરડી પાડાને રોકી રાખ્યો . એટલામાં લોકોનું ટોળું આવી
પહોંચ્યું . અને પાડાની ગરદનમાં દોરડું નાખ્યું . અને પછી પાડાને હાંકીને લઇ જવા
માંડ્યા . પણ હવે પાડો ઢીલો ઢફ થઇ ગયો હતો . કેમકે યુવતીએ એને હચ મચાવીને
થકવી દીધો હતો . ઘોડે સવાર જુવાને આ દૃશ્ય જોયું . અને વિચારે ચડી ગયો .
કે શું રૂપ છે . શું જવાની છે . અને શું શક્તિ છે . જો આવી સ્ત્રીના પેટમાં બીજ
રોપાણું હોય તો શંકરના ગણ વીરભદ્ર પૈદા થાય હો . આવા વિચારો કરતો
કરતો કરડો ઘોડેસ્વાર જુવાન છાણાં થાપતી યુવતી પાસે આવી પહોંચ્યો .
પોતાને અને ઘોડાને તરસ પણ બહુ લાગી હતી . એણે યુવતીને પૂછ્યું . અપ્સરા
આટલામાં પીવાનું પાણી મળશે . યુવતી બોલી ઉભારહો . હું થોડીજ વારમાં પાણી
ભરી લાવું છું એટલે તમારી અને ઘોડાની તૃષા તૃપ્ત કરજો . એમ કહી એ બેડું અને
તગારું લઇ નજીકની નદીએ પાણી ભરવા ગઈ . અને થોડી વારમાં પાણીથી ધોઈને સાફ
કરેલું તગારું અને માથા ઉપર આધર પધર પાણી ભરેલી હેલ લઇ લટક
મટક કરતી આવી પહોંચી અને જુવાનને અને ઘોડાને પાણી પીવડાવ્યું .
જુના વખતમાં છોકરી પરણેલી છેકે કુંવારી એની અને પુરુષ કઈ જાતિનો છે એની ખબર પડી
જતી .યુવાને યુવતીને પૂછ્યું . ક્યા ભાગ્ય શાળીના ગળામાં તમારી વરમાળા પડશે ?
યુવતી બોલી તમારા જેવા કોઈ ફાંકડેરાવના ગળામાં મારી વરમાળા આરોપાશે . યુવતી
ની વાત સાંભળ્યા પછી
ચંદન ઘોએ પ્રેમી જોડું ભેગું કરી આપ્યું .હવે વીજળીના ઘરની વાત , સવારમાં વીજળી એના રૂમમાંથી ઉતરીને નીચે શિરામણ કરવા સમયસર નો આવી એટલે વીજળીની ભાભી વીજળીની તપાસ કરવા એની રૂમમાં ગઈ . જોયું તો વીજળી ગાયબ . ઘરના સૌ ને ચિંતા થઇ કે વીજળી જાય ક્યાં ઘરનું નીચેનું બારણું તો બંધ છે તે બારણાને આગળિયો ઠસાવીને વાસેલો છે . તોપછી વીજળી ઘર બહાર નીકળે કેવી રીતે ?
લોકોએ અનુમાન કર્યું કે વીજળીનો પ્રેમી એના મિત્ર સાથે આવ્યો હશે . અને પછેડી કે ચોફાળ પકડીને નીચે ઉભા રહ્યા હશે અને વીજળી અગાસીએથી કુદકો મારીને ચોફાળ ઉપર આવી ગઈ હશે . પછી એના ભાઈએ નક્કી કર્યું કે વીજળીની ગમેતેમ કરીને ભાળ મેળવવી , અને તેને અને તેના પ્રેમીને મારી નાખીને રાઈ રાઈ જેટલા કટકા કરીને માછ્લ્યુંને ખવડાવી દેવી . આવી ક્રૂર વાત સાંભળી વિજળીનાં દાદી ધ્રુજી ઉઠ્યાં . અને વીજળીના ભાઈને ભાઈને વાત કરીકે આખર વીજળી તારી બેન છે . એને પણ પોતાની રીતે વર્તવાનો હક્ક છે . એને દબાણમાં રાખવી એ મહાપાપ છે . જો તું મારું માનતો હોય તો વીજળીની ભાળ મેળવી એનો અને એના પ્રેમીનો સત્કાર કર . એમાં તારી શોભા છે . વીજળીના ભાઈએ દાદી માની વાત માની અને દાદીમાને વચન આપ્યું કે હું વીજળીને આકાશ પાતાળ એક કરીને પણ હું તેને ગોતી કાઢીશ અને તેનું હું સ્વાગત કરીશ .
કાપડી જાતના સાધુ રાવણ હત્થો લઇ ગામડે ગામડે અને ઘરે ઘરે ફરતા હોય છે . અને ભજનો ગાઈ લોકોનું મનોરંજન કરતા હોય છે . આવા સાધુ જ્યારે વીજળીના ભાઈને ઘરે આવ્યા અને ભજન ઉપાડ્યું કે સોનલા ગાગરડીને રૂપલા કાન્ગસડી બાળુલો જોગી બેઠો નાવા રે ભરથરી . વીજળીના ભાઈએ સાધુને વાત કરી કે મારી બેનની તમે તપાસ કરીને મને ખબર આપો તો હું તમને તમારા મન ગમતી ભેટ આપીશ . અને વિજળી નું ચહેરા નિશાન આપ્યું કે તેનું નામ વીજળી છે . અને તમે કોઈદી જોઈ નહિ હોય એવી એ રૂપાળી છે ડાબા હાથના પંજા ઉપર નવ છુંદણાનો લાડુડો છુંદયો છે જમણા ગાલ ઉપર અને દાઢી ઉપર છુંદણાનું એક એક ટપકું છે . કાપડી સાધુએ વીજળીની માહિતી મેળવી અને એના ભાઈને આપી . ભાઈ બહુ ખુશ થયો અને સાધુને રતન જડિત વીંટી આપી . પછી તેડી લાવ્યા અને ધુંવાડા બંધ ગામ જમાડ્યું . અને વીજળીનાં ધામ ધૂમથી લગ્ન કરી આપ્યા .
યુવાન બોલ્યો .તોપછી મને હમણાજ વરમાળા પહેરાવી દે અને ઘોડા ઉપર સવાર થઇજા .
હું તુને બાવળ આવળ અને આંકડાના ફૂલ લાવી આપું છું . યુવતી બોલી .જુવાન ઉતાવળો ન થા ” ઉતાવળો અથડાય પડે ” અત્યારથીજ જો હું તારી સાથે હાલી નીકળું તો મારા ઘરમાં
કલ્પાંત થઇ જાય , અને મને અતિ પ્યારી દાદીમા અગ્નિ સ્નાન કરી લ્યે . મને મેળવવા
તારે થોડી તપસ્યા કરવી પડશે કષ્ટ વેઠવું પડશે . અને તોજ આપણા વચ્ચેનો પ્રેમ મજબુત બનશે . યુવક યુવતીની બુધ્ધિ શક્તિ અને ચતુરાય ઉપર વારી ગયો . યુવતીએ પોતાનું ઘરનો કેડો દેખાડ્યો કે ગામની અંદર તું પ્રવેશ કર એટલે તારા ડાબે હાથે બહુજ ઊંચું બે મજલાનું રાખહ બારે એક મકાન આવશે એની ઉપરના માળે ધરુ બારે એક ઓરડો છે . અને ઓરડાની આગળ ખુલ્લી
અગાસી છે . આ ઓરડામાં હું એકલી રહું છું . આખું મકાન પાકું છે . અને એકદમ લીસું છે .
અને ઓરડા ઉપર સીધો બિલ્લી પગે આવીને મને લઈજા .જવાન વિચારે ચડી ગયો . કે આકામ
શીરીં નાં પ્રેમી ફરહાદ નાં પહાડ ખેંચી લાવવા જેવું છે . એને સંત તુલસીદાસની ચોપાઈ યાદ આવી
जाको जिसपे सत्य सनेहु सो तीनू मिलहु न कछु संदेहू . યુવકને વિચારે ચડેલો જોઈ યુવતી બોલી અરે શું વિચાર કરી રહ્યો છો ભગવાન ઉપર આપણા સાચા પ્રેમ ઉપર ભરોસો રાખ ભગવાન તુને સહાય કરશે . પ્રેમમાં અંધ થએલાં બંને માંથી એકેયને એક બીજાનું નામ પૂછવાનો કે જાતી વિષે
પૂછવાનું સુજ્યું નહી , હવે યુવતીએ યુવાનનું નામ પૂછ્યું . યુવાને પોતાનું નામ કીધું .
બલભદ્રસિંહ અને પોતે ક્ષત્રીય છે એવું કીધું . સાંભળીને યુવતી બોલી તો તો પછી તારા
સગાં વહાલાં સમાજ મને નહી અપનાવે કેમકે હું ધીવરની પુત્રી છું .( માછીમાર ) મારું નામ પૂછવાનો તુને સમય મળ્યો નથી લે હું જાતેજ કહી દઉં છું . મારું નામ વીજળી છે . મુન્જામાં જવાન ચન્દન ઘો તુને મારા સુધી પહોંચાડી દેશે . અને હવે તું જા આજે શરદ પુનમ છે
.ખટકો રાખીને દિવાળી પેલા પેલા આવી પહોંચજે જુવાન વીજળીની ભાવ ભીની વિદાય
લઇ બીલેશર દાદાના દર્શને મારતે ઘોડે પહોંચી ગયો . દાદાના દર્શન કર્યા પછી પાછો ફર્યો
અને ચંદન ઘોની તપાસ કરવા ઘોયરાઓના શિકારીઓના કુબાઓમાં ભટકવા લાગ્યો પણ કોઈ ખબર સમાચાર મળતા નથી . છેલ્લે એક શિકારીએ કીધું કે બાપુ હું તમને ચંદનઘો લાવી
આપીશ અને બાપુ બહુ ખુશી થયા અને બોલ્યા જો તું મને ચંદન ઘો લાવી આપે તો હું તુને મો
માગ્યું ઇનામ આપીશ બસ થોડાક દિવસમાં શિકારી ચંદન ઘો પકડી લાવ્યો . બાપુ બલભદ્ર
સિંહે શિકારીના કામની કદર કરી અને એને અઢળક દ્રવ્યની બક્ષિશ આપી . અને પછી ઘોની કમર ઉપર બાપુએ રેશમી મજબુત દોરી બાંધી અને ઘોને છટકી ન જાય એ માટે મજબુત
પાંજરામાં મૂકી એક ક્ષણ નો પણ ટાઈમ બગાડ્યા વિના ઘોને લઈને મારતે ઘોડે વીજળી વેગે
વીજળીને લઇ આવવા બલભદ્ર સિંહ ઊપડ્યા અને વીજળીના મકાને અંધારી રાતે પહોંચી
ગયા . અને મકાનને ઉપલે માળે કે જ્યાં વીજળી રહતી હતી . તે ઓરડાની ભીત ઉપર ચંદન
ઘોનો ઘા કર્યો . ઘો પોતાના ચારેય પગોથી મજબુત રીતે ભીંત ઉપર ચોંટી ગયી અને પછી
બાપુ દોરડા વાટે ઉપર પહોંચી ગયા . બાપુને જોય વીજળી બહુ ખુશી થઇ અને બાપુએ પછી ઘોને ખેંચી લીધી . અને તેની કમરે બાંધેલી દોરી છોડી નાખી અને ઘોને પાંજરામાં મૂકી અને દોરીને સરકલી ગાંઠે અગાસીના ક્ઠેડે બાંધી બન્ને જણાં વારા ફરતી નીચે ઉતરી ગયાં . અને પછી
સરકડી દોરીની ગાંઠ ખેંચીને દોરી છોડીને દોરી લઈને ઘોડાની ખોગીરમાં મુકીને બન્ને જણાં ઘોડા ઉપર સવાર થઈને ભાગી છુટ્યા .
થોડા વખત પહેલા આપે કેરાલા નાં કિંગ કોબ્રાનો વિડીઓ જોયો એમાં તમે કિંગકોબ્રાના વીડીઓમાં સાપના મોઢામાંથી લોહી નીકળતું જોયું હશે , કારણકે સાપનું મોઢું સખત બાવવાના કારણે લોહી નીકળી જાય હું પણ જ્યારે દેશીંગા માં રહેતો હતો . બાર તેર વરસનો છોકરો હતો ,
ત્યારે હું લાકડીથી સાપનું મોઢું દબાવી અને પછી સાપનું મોઢું સખત દબાવી રાખતો પણ પછી
અનુભવે મને શીખવ્યું એટલે હું સાપના શરીરના કોઈ પણ ભાગથી બહુ આસાનીથી પકડી લઉં
છું સાપને જરાય તકલીફ થવા દેતો નથી ..
પણ મારા પરિવાર અને દરેકને મારી બે હાથ જોડીને વિનંતી છે કે હું પકડું છું એ રીતે
પકડવાની જરાય ભૂલ ન કરતા મને બીજી ઘણી જાણકારી પણ થઇ ગઈ છે . એટલે મારો વાદકરીને કોઈ હરપ પકડવાના ધંધા નો કરતા મરી જશો . તો લોકો મશ્કરી કરશે ,
મને સાપ ઘણી વખત કરડેલો છે . પણ એક સાપ મેં અમદાવાદની કોમર્સ કોલેજ પાસેથી પકડ્યો આ સાપે મારી ભૂલના કારણે કરડી ગએલો જોકે આ સાપ કોબ્રાનું નાનું બચ્ચું હતું આજ
બચ્ચાને મેં મારા મિત્ર જનકરાયના એકાદ વરસના દીકરાના માથા ઉપર મુકેલો . બાળકના
માથા ઉપર મુક્યા પછી સાપ લસરીને નીચે ઉતરી ગયેલો અને પછી મેં પકડીને મારી થેલીમાં
મૂકી દીધો કે જે થેલીમાં મારા કાગળ પેન હતા . અને બે એક કલાક પછી મને આ જ બચ્ચે ડંખ
માર્યો અને સ્વર્ગના દરવાજા સુધી પહોંચાડેલો પણ દ્વાર કોઈએ ખોલ્યું નહિ એટલે હું પાછો આવ્યો . નહિતર સ્વર્ગમાં જતો રહ્યો હોત . આ વાતને સાઠેક વરસ થઇ ગયા હશે . આ
લખાણ વિગત વાર મેં ” આતા વાણી ” માં થોડો વખત પહેલા મુક્યું છે . આપે કદાચ
વાંચ્યું પણ હશે .આવા મારા સાપ પકડવાના મૂર્ખાઈ ને કારણે મને સાપને લગતું જ્ઞાન મને
લાધ્યું છે .
આપને નવાઈ લાગશે કે મારા પાસે સાપના મંત્ર શીખવા માટે મોટા મહંતો આવેલા છે અને મને ઘણા પૈસાની ઓફર પણ કરેલી છે . ઘણા માણસોને મેં એવું કહેતા સાંભળીયા છે કે જો હું નાણાં લઈને મંત્ર શીખવું તો મારો મંત્ર ન ચાલે .
એકજ વાત એનું નામ આપ્યા વિના કહી દઉં છું કે એક પોલીસ ઇન્સ્પેકરે મંત્ર શીખવા મને દંડ
વત પ્રણામ કરેલા . અરે ભગવાન બહુ લખાણ પત્તીએ ચડી જ્વાણું ઘણી અફવાઓ હોય છે એમ મારા વિષે પણ લોકો અફવાહ ફેલાવતા કે હિમમતલાલે એક અમેરિકનને જાદુ બતાવ્યો , એમાં એના દીકરાને અમેરિકન અમેરિકા લઇ ગએલો છે . કોઈ કોઈ એવું પણ કહેતા કે જૈન મુનીએ મંત્ર શીખવેલા છે . કોઈ કહે ગિરનારના અઘોરીએ મંત્ર શીખવ્યો છે . પણ ખરે ખર હું કઈ રીતે
વિદ્યા શીખ્યો છું . એ હુંજ જાણું છું . એક જજ નાં બંગલામાંથી મેં સાપ પકડ્યો , ત્યાં લોકોના ટોળાને જજ સાહેબે કીધું કે આજ દિ સુધી હું એવું માનતો હતો કે સાપ પકડવાના કોઈ મંત્ર હોતા નથી . સાપના મોઢા માંથી જેરની કોથળી કાઢી નાખે . એ વાત ખરી પણ છે . પણ આજ
મારે જજ કહે કબુલ કરવું પડે છે . કે મંત્ર છે ખરા
મેં એ જજ સાહેબના બંગલામાંથી પકડ્યો એની વાત કરું સાપ પગથિયાં નીચે પોલાણમાં બેઠો હતો . મેં એ પોલાણમાં ફૂક મારી એટલે સાપ બહાર નીકળ્યો . જોયુ તો એ સાપ બિન જેરી હતો . પછી મેં એને આરામથી ખૂબ રમાડ્યો . અને લોકોને તમાશો દેખાડ્યો . અને મારી બહાદુરીના વખાણ સાંભળીયા અને હું બહુ ફૂલાણો . એલા ભાઈ પ્રશંશા કોને નથી ગમતી પરમેશ્વરને પણ
પ્રશંશા ગમે છે એવું આપણે માનીએ છીએ અને એટલે તો એની સ્તુતિ કરીએ છીએ આરતી ઉતારીએ છીએ .
ઝાઝું લખ્યું થોડું ગણીને વાંચજો . અને સહુને વંચાવજો . અને આતા નાં રામ રામ
સ્વીકારજો
મારી ધર્મપત્નીને આ બ્લોગ સમર્પિત છે.
ગુજરાતી પ્રતિભા પરિચય – નવા પરિચય
આતાવાણી 