મેમાનુંને માન દલ ભર દીધેલ નૈ ઈ મેડીયું નૈ મહાણ સાચું સોરઠીયો ભણે

મેમાનોનું સ્વાગત કરવા માટેનું એક ભજન જે પદ્મ શ્રી દુલા ભાયા કાગે બનાવ્યું છે  .એ હું આપના વાંચવા  માટે લખું છું  अतिथि देवो भव
હેજી તારે આંગણીયે  કોઈ આશા કરીને આવે તો આવકારો  મીઠો આપજે રે જી
હેજી તારે કાને કોઈ સંકટ  જો તો બનેતો થોડાં કાપજે રે જી
માનવીની પાસે કોઈ દિ માનવીનો આવે રે
તારા દિવસો જોઇને  દુખિયારા આવે રે    …આવકારો
વાત એની સાંભળી તું આડું  નવ જોજે રે
એને માથું તો હલાવી હોંકારો તું દેજે રે  ..આવકારો
“કાગ ” એને પાણી પાજે  સાથે બેસી ખાજે રે
એને  ઝાંપા  સુધી વળાવવા  તું જાજેરે   …આવકારો
હવે આપને  ધતુરા ફૂલ શ્રી  આતા એક ભજન વાંચવા આપશે  ,
આ ઈલ્કાબ  એમને  શ્રી સુરેશ જાની એ આપ્યો છે  .
એક વખત  સુરેશ જાની આતાના  માનવંતા  મેમાન બન્યા   . શરૂઆતમાં  એમને એવો વિચાર આવેલો કે  હું આતાનો દીકરો થઇ જાઉં   , એ આશાએ કે   આતા મરી  જાય  ,  ત્યારે  કઈ માલ મિલકત  હોય તો મને વારસદાર તરીકે  મળે   , પછી એણે આતાનું બેંક બેલેન્સ તપાસ્યું  . જોયું તો એમાં થોડાકજ પૈસા  પછી એણે આતાને પૂછ્યું  . આતા આટલા પૈસામાં તમે ઘર વહેવાર  કેવી રીતે ચલાવો છો ? એટલે  આતાએ એને  બીલ બતાવ્યાં  . બહુ થોડાકજ  પૈસાનાં   બીલ   પછી આતાએ સમજણ પાડી  , કે હું  ટી વી  જેવાં ઈલેક ટ્રીક ઈલેકટ્રીકનાં   સાધનો  વાપરતો નથી   .ઠંડે પાણીએ સ્નાન કરું છું    . રસોઈ ભાગ્યેજ કરું છું  . સીરીયલ  .બદામનું દૂધ,  બ્રેડ  , લેટ્સ  પીનટ બટર  ,મોસંબી વગેરેના રસ  ભૂરી ખાંડ   વગેરેનો આહાર કરું છું  . મીઠું  ,મરચું  , કે  એવો કોઈ મસાલો વાપરતો નથી  .   અને મારું ઘર  ચુડેલો રાસડા લ્યે એવું  ,   આવું સાંભળિયા પછી  અને જોયા પછી , સુરેશને થયું કે  આ માણસ ની તો દીકરો થઈને  સેવા કરીને પુણ્ય કમાવા જેવું છે  . એણે આતાને પૂછ્યું   . આતા આ  તમારી ચોપડીયો  , કાપ કૂટ કરવાના સાધનો   બધાને  વ્યવસ્થિત  કરી દઉં  ? આતા બોલ્યા  તો તો  તારી ભલાઈ મારા બાપ  .  અને સુરેશ  એન્જીનીયર  માણસ  એણે તો   એવું સરસ બધું  ગોઠવી દીધું કે  આતા હજી યાદ કરે છે  . ઓલિયું ચુડેલું  રાસડા   લેતીયું  એવું ઘર હતું ઈ  નવદુર્ગા  ગરબે રમવા  આવે ઈ વું  કરી દીધું  . સુરેશે તો  .
તો હવે આતાનું ભજન  વાંચો  , અતિથી  તો ઠગ પણ હોઈ શકે  એના માટે  શું કરવું જોઈએ  તો વાંચો  આતા ભજન
હેજી તારે આંગણિયે  કોઈ ધુતારો  ચડી  આવે તો  ઊભવા  ન દેજે   આંગણે  રે જી
હેજી તુને ભોળવીને  વાતું કઢાવવા  કોઈ આવે તો વેળાસર ઈને  કાઢજે  રે  જી
કેમ તું અહી આવીયો છો એવું ઝટ  પૂછજે રે
ઈને  વધારે બોલવાનું બંધ  કરી દેજે રે ..ઉભવા
વાત ઈની સાંભળવામાં  ધ્યાન નવ દેજેરે
ઈની બોલતી  જીભડી ને  બંધ કરી દેજે રે    ઉભવા
ભાગ નળે પાણી પીજે  લોજે જઈને જમજેરે
માર ખાધા વિના  ઘર ભેગો થાજે રે   … ઉભવા
“આતા ” કહે આ દુનિયામાં  ધુતારા  વસે ઘણા રે
એવાની ધોકો  લઈને વાહે  પડી જાજે રે   …ઉભવા
બધિયુય  બેનું અને ભાઈયુંને   આતા  નાં  રામ રામ

11 responses to “મેમાનુંને માન દલ ભર દીધેલ નૈ ઈ મેડીયું નૈ મહાણ સાચું સોરઠીયો ભણે

  1. સુરેશ નવેમ્બર 9, 2014 પર 6:06 એ એમ (am)

    આતા…
    માળું આ જણ આવ્યો ત્યારે ફિજમાં બદામનું દૂધ સંતાડી દીધેલું કે, મને ચશ્મા આયા તિં નો દેખાણું !! હવે ફરી પાછા ગોરિયુંના ખર્ચે (!) હોટલમાં જવાનું શરૂ કરી દેશો ; તો ઘર ફરી રાસડા લેવા લાગશે; અને આ માંણહને ફરી આંટો મારી જવો પડશે!
    ———–
    જોક બાજુએ મુકું તો એ મુલાકાતના સાત દિવસ જિંદગીભરની યાદ બની ગયા છે.

    • aataawaani નવેમ્બર 9, 2014 પર 10:05 એ એમ (am)

      પ્રિય સુરેશ ભાઈ
      તેદી મને બદામના કે કોકોનટ મિલ્કની ખબર નોતી . એટલે ઘરમાં હતુંજ નહિ નહીતર મારા લાડલા દીકરાથી છૂપું રખાતું હશે કોઈદી ? હું ખજુર પણ ખાઉં છું અને એના ઠળિયાની માળા ,બ્રેસલેટ કમર પટા , બનાવું છું . એતો બ્લોગમાં લખવાનું હું ભૂલીજ ગએલો .

  2. pragnaju નવેમ્બર 9, 2014 પર 6:23 એ એમ (am)

    યાદ આવે
    મને શબ્દો મળે છે ફૂલની કટોરીમાંથી,
    મને શબ્દો મળે છે ભોજનની થાળીમાંથી,
    મને શબ્દો મળે છે વરસાદની હેલીમાંથી,
    મને શબ્દો મળે છે રેતી અને પથ્થરમાંથી,
    મને શબ્દો મળે છે લોહી અને આંસુમાથી,
    મને શબ્દો મળે છે…. બધેથી….
    પણ એ લોકો આવ્યા.
    એમણે અમારા પ્રદેશ પર હુમલો કર્યો.
    અમારું બધુંજ લૂંટી ગયા.
    પણ…..
    પણ એમેને ખબર નથી કે તેઓ એક મોટી દોલત પછળ મૂકતા ગયા છે.
    એમનાં શીરસ્ત્રાણમાંથી,
    એમના પગરખામાંથી,
    એમની ફરફરતી દાઢીમાંથી,
    એમના ઘોડાની ખરીઓમાંથી,
    એમનાં હથિયારમાંથી,
    એમનાં પ્રહારોમાંથી,
    એમની ગાળોમાંથી,
    એમનાં હોંકારા-પડકારામાંથી
    અમને શબ્દો આવી મળ્યાં છે.
    જે આક્રમણકારો આવ્યા એમનાં શબ્દો એટલી મોટી દોલત છે કે
    એમાંથી બની અમારી ભાષા.

    • aataawaani નવેમ્બર 9, 2014 પર 10:18 એ એમ (am)

      પ્રિય પ્રજ્ઞા બેન
      એ તમારી વાત કાઢી નાખવા જેવી નથી . આપણી ગુજરાતીમાં ફારસી અરબી ઈંગ્લીશ શબ્દો બહુજ છે .અમારા ગામનો હાથિયો સવદાસ પણ અપભ્રુષ થેલી ઈંગ્લીશ બોલતો તું કંઈ ” નંબર” વન જાટલીમેંટ નથી .
      નામો પણ મેર , રબારી, આયર ,વગેરે જાતિઓમાં અરબી ભાષાના નામો હોય છે . મસરી , અરશી , વગેરે

  3. Dinesh નવેમ્બર 9, 2014 પર 12:17 પી એમ(pm)

    ભગત બાપુનો જ દુવો:

    “કાંવ જાજાં કાગોલીયાં ને કાંવ કપૂત
    હકડી સી મયણ ભલી ને હકડો ભલો સપૂત”

    ડાયરે ડાયરે ભીખુદાન કે’છ ને કે “માં ખોડીયાર કાં એક દીકરો દેજે કે જે નવખંડમાં નામ ઉજાળે ને કાં એક દીકરી દેજે કે જે ત્રણ કુળ ને તારે.” સુરેશભાઈ ઈ નવખંડી ઉજાગરો આદમી છે.

    દિનેશ

  4. dave joshi નવેમ્બર 9, 2014 પર 6:18 પી એમ(pm)

    Atithi Rakshasho Bhava ??

    DEV atithi bhava !

    Date: Sun, 9 Nov 2014 11:41:45 +0000
    To: bharatdarshan@hotmail.com

  5. pravinshastri નવેમ્બર 9, 2014 પર 7:54 પી એમ(pm)

    આતા, તમારી વાત અને બધી કોમેન્ટ વાંચ્યા પછી મારે લખવાનું રહેતું જ નથી. પણ મક્કમ પણે માનું છું કે જેઓ આપને રૂબરૂ મળ્યા છે એમને દેવસ્થાનની યાત્રાનું પૂણ્ય મળશે.

    • aataawaani નવેમ્બર 10, 2014 પર 4:58 એ એમ (am)

      પ્રિય પ્રવીન્કાંત શાસ્ત્રીભાઈ
      તમારી કોમેન્ટની એકજ લીટી અસર કારક હોય છે મને ગમે એવી હોય છે ,
      મેં એક અનુભવ્યું કે લોકોને કોકનું વાંચવા કરતાં પોતાનું કોઈક વાંચે એમાં રસ હોય છે .
      મને આવો અનુભવ મારી અણ આવડતની લીધે થયો છે .
      હું શીખાડું માણસ ઘણી વખત હું વાર્તાનું શીર્ષક લખું છું , પણ વાર્તા બ્લોગમાં ગોઠવી નથી શકતો .અને પબ્લીશ કરી દઉં છું .એટલે ફક્ત ટાઈટલ પબ્લીશ થઇ જાય . એટલે પોતાનું લખાણ વન્ચાવવાના ઉત્સાહી મિત્રો ઇંગ્લીશમાં ફક્ત એટલુંજ લખે કે તમારી વાર્તા બહુ સરસ હતી .હવે મારી વાર્તા વાંચો .એ પણ તમને તમારી વાર્તા જેવીજ ગમશે .એ પણ બ્લુ અક્ષરમાં લખેલું તૈયાર હોય હું ક્લિક કરીને વાંચું તો એ હું વાંચી ચુક્યો હોઉં અને કોમેન્ટ પણ આપેલી હોય . હું એમના ખિસ્સામાં બિલાડીનો પગ ઘાલું એટલે એ મારા ખિસ્સામાં ઘોડાનો પાછલો દોઢ વાંભનો પગ ઘાલી દ્યે .

      • aataawaani નવેમ્બર 10, 2014 પર 5:13 એ એમ (am)

        હવે કોકદી તમે પ્રવીન્કાન્તભાઈ મને મળીને દેવસ્થાન ની યાત્રાનું પુણ્ય કમાઈ લ્યોને ?
        શ્રી સુરેશભાઈ જાની મને મળવા આવવાના હતા ,ત્યારે મેં તેમને કીધેલું કે હું ઘરમાં મીઠું ,મરચું , તેલ , ઘી , ચા . નથી રાખતો પણ એનો અર્થ એ નથી કે મેમાનોને હું ખાઉં છું એ ખાવા માટે વિવશ કરું .
        मेरी चमदिया जूतियाँ बणावे सोई जेडा मेनू मिलण आवुंगा .

आपके जैसे दोस्तों मेरा होसला बढ़ाते हो .मै जो कुछ हु, ये आपके जैसे दोस्तोकी बदोलत हु, .......आता अताई

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  બદલો )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  બદલો )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  બદલો )

Connecting to %s

%d bloggers like this: