एक रात रुस्तमी मेरे घरको चली आई , सो बार उसीकी माताकी मार हमने खाई

 આ વાત સત્ય હકીકત છે  .મેં થોડો ફેરફાર  કેસર સાકર નાખીને રસદાયક દૂધપાક  બનાવ્યો છે  .છોકરીનું નામ સાચું નથી  . હું ભાર જુવાન હતો અને અમદાવાદ માં અનાર્મ પોલીસ તરીકે નોકરી કરતો હતો  હું બકરી  રાખતો  .એક વખત  હું બકરી માટે પાલો પાડવા  આંબલીના ઝાડ ઉપર ચડ્યો અને સુડીથી કાતરાથી ભરેલી ડાળીઓ  કાપીને નીચે નાખતો હતો  .
આ વખતે એક પૈસાદાર ની દીકરી રુસ્તમી પોતાની કાર સાથે નજીકથી પસાર થતી હતી  એણે મને જોયો  તેણે થોડે દુર પોતાની કાર પાર્ક કરીને  હું જે આંબલી ઉપર ચડીને ડાળાં કાપતો હતો ત્યાં આવી અને આંબલી નીચે ઉભી રહી  રુસ્તમી  ખુબ સુરત 21 વરસની કુંવારી કોલેજિયન  યુવતી હતી તે તેની વિધવા મા સાથે રહેતી હતી  . .રુસ્તમીએ  મને કાતરનો ઘા માર્યો  મેં તેની તરફ જોયું એટલે તે હસી ગઈ  .અને મને  રૂવાબ્થી હુકુમ કર્યો  મને થોડા કાતરા આપજે  .

 હું આંબલીથી નીચે ઉતર્યો અને થોડા કાતરા એને આપ્યા   .પછી હું ડાળખાં ભેગા કરીને ઘરે જવા રવાના થતો હતો  .ત્યારે રુસ્તમી બોલી  ક્યાં રહે છે   .ચાલ મારી કારમાં બેસીજા હું તુને ઘરે મૂકી જાઉં છું
ચબરાક રુસ્તમીએ મારી પાસેથી જાણી લીધું કે  હું પોલીસ ખાતામાં નોકરી કરું છું  . મારી સાથે  મારી મા અને પત્ની રહે છે  .આખી પોલીસ લાઈનમાં એક ઠેકાણે  ફોન છે  .અને પોલિસ વાલા 24 કલાક  હાજર હોય છે  . મેં પણ એના વિષે જાણી લીધું  કે તે  ધનાઢ્ય  વિધવા મા સાથે રહે છે  અને એની મા  બહુ ક્રોધી સ્વભાવની  વગર વિચારે  ઝઘડો કરી બેસે એવી છે  .અને પોતાની ભૂલ બાબત પસ્તાવો કરે એવી પણ છે  .
રુસ્તમી મને પોલીસ લાઈનમાં  મારે ઘરે મુકવા આવી મારી મા અને પત્નીને મળી  .અને તેઓ આગળ બે હાથ જોડી માથું નમાવ્યું   .માએ અને પત્નીએ એના દુ:ખણા લીધાં  .મને રુસ્તમીએ પૂછ્યું કાતરાના  કેટલા પૈસા આપું ? મેં મારી પત્નીએ અને માએ એકી અવાજે  કીધું  કે પૈસા  ન લેવાય  બહુ આગ્રહ કર્યા પછી મેં એને કીધું કે  બે આના  આપ  એટલે એને ચાર આનાનો સિક્કો આપ્યો  . હું બે આના પાછા આપવા જતો હતો  તો એણે લેવાની ભાર દઈને નાં પાડી  .
આ વાતને ઘણો વખત વીતી ગયો  . એક વખત  એ રાતના મારે ઘરે આવી  ,  અને મારા ઘરની જમણી  બાજુએ કે જ્યાં ખાલી જગ્યા હતી ત્યાં કાર પાર્ક કરી  .અને ઘરનું બારણું  ભભાડાવ્યું  .આ વખતે હું ઘરે હું એકલોજ હતો મારી મા મારે ગામડે ગયાં હતાં અને મારી  પત્ની એક ઓળખીતી બાઈને  સુવાવડ આવેલી   હોઈ  તેને કમ્પની  આપવા  પ્રસુતિ ગૃહમાં હતી    . રૂસ્તમીની આકુળ વ્યાકુળ આંખો જોઈ હું પામી ગયો કે  રુસ્તમીને કંઈ તકલીફ છે  .મેં અનુમાન કર્યું કે  પોલીસે  તેને રોંગ સાઈડમાં   જવા બાબત કે એવા કોઈ  બીજા કારને લગતા  ગુન્હા બાબત પોલીસે નામ  લખ્યું  હશે  .ઘણી વખત આપણાં અનુમાન  ખોટાં પડતાં હોય છે એમ આ મારું અનુમાન  ખોટું હતું   .રુસ્તમી એની માના ત્રાસથી  કંટાળી  ઘર છોડીને  ભાગીને  મારે ઘરે આવી હતી  . મેં  રુસ્તમીને કીધું કે તું તારે ઘરે પાછી જા  હું તુને મુકવા આવું અને તારી માને  સમજાવુ  . તો મારી વાત સાંભળી અને બોલી  મારી માં કોઈ વાતે સમજે એમ નથી  .તું એને સમજાવવા પ્રયાસ કરીશ તો એ તારું અપમાન કરશે  .મને તારે ઘરે આશરો આપવો હોય તો મને તારા ઘરમાં આશરો આપ  નહીતર હું  એલીસબ્રીજ પુલ ઉપરથી કુદીને આપ ઘાત કરીશ  .એની વાત સાંભળી  મેં એને ઘરની અંદર આવવા દીધી  અને મેં તેને પુચ્છ્યું  તને ખાવા પીવા   માટે કશું આપું ? એણે કઈ લેવાની નાપાડી  .મેં એને  મારી માની  પથારી બતાડી અને ત્યાં આરામ કરવાનું કીધું  તે બોલી  હું તારી પથારી પાસે જમીન ઉપર નીચે સુઈ રહીશ  . મેં એને મારી પથારી પાસે નીચે ગાદલું  નાખી દીધું  .એ ત્યાં બેઠી અને  પોતાના દુ:ખ વર્ણવા માંડી  હું ધ્યાનથી  એની વાત સાંભળી  વા માંડ્યો  . મેં એને મારી આવડત  પ્રમાણે આશ્વાસન આપ્યું  અને સવારે ઘરે જતી રહેવા સમજાવી  તે મારી વાત માની ગઈ અને સવારે પોતાને ઘરે ગઈ  .રુસત્મીના  આગમનથી  રાજી થવાને બદલે  ધમકાવવા માંડી કે  વાલા મુઈ  તું  આખી રાત ક્યા ગઈ હતી  . મને જે હોય તે સાચું કહી દે  રૂસ્તમીએ  કીધું કે  હું એક પોલીસ વાળાને  ઘરે રાત રોકણી હતી  .સાંભળીને  એની મા  લાલ પીળી થઇ ગઈ અને  રુસ્તમીને જોરથી એક તમાચો માર્યો  . રુસ્તમી  બોલી મા એ  સંત હતો  . એણે મને સ્પર્શ  પણ કર્યો નથી  . મા  બોલી પોલીસ વાળો અને એ વળી સંત  મને તું ઊઠાં  ભણાવે છે  .? ચાલ તું મને  હમણાં ને હમણાં  એને ઘરે લઈજા   , હું એને પાઠ ભણાવું કે  કોકની દીકરીને રાત આખી ઘરમાં ગોંધી 
રાખવાનું  પરિણામ શું આવે છે  .
રુસ્તમીએ  મને  ફોન કર્યો અને કીધું કે મારી મા  તુને બાધવા  આવે છે  .માટે  તું  મારી મા  જે કઈ કહે અથવા તુને મારે પણ ખરી તો તું  મારા માનની  ખાતર  બધું સહન કરી લેજે  . મેં તેને કીધું કે હું તારા કહેવા પ્રમાણે  બધું સહન કરી લઈશ  તારી માને  કશું નહિ કહું  .મેં મારા  મનને કીધું કે  આતો  ધર્મ કરતા ધાડ  પાડવા જેવી વાત થઇ  આ મારી સહન  શક્તિની   કસોટી  થઇ રહી છે  . થોડી વારમાં મા  દીકરી મારે ઘરે આવી પહોંચ્યાં   માએ મને ઉધડો લીધો  ,બોલી તે મારી દીકરી ઉપર  બળાત્કાર  કર્યો છે  એની હું ફરિયાદ  કરીને તુને જેલ ભેગો કરવાની છું  દીકરી બોલી મા  માનમાં  રહી જા  હું પોલીસમાં કહીશ કે મારા ઉપર બળાત્કાર થયોજ નથી  .તો તું ખોટી ફરયાદ કરવા બદલ જેલમાં જઈશ  રુસ્તમીની  વાત સાંભળી એની માં એક દમ ગરમ થઇ ગઈ અને રુસ્તમીને  એક થપ્પડ  ઠોકી દીધી  .અને પછી પોતાનું ચંપલ કાઢી  મને મારા મોઢા ઉપર મારવા માંડી  ગઈ   મેં એક શબ્દ બોલ્યા વગર   માનો  માર ખાધા કર્યો  .એ  મારી મારીને  થાકી ગઈ હશે એટલે  મારવાનું બંધ કરી   રુસ્તમીને  કીધું  ચાલ હવે ઘરે જઈએ   ઘરે જતા રસ્તામાં  એણે  રુસ્ત્મીને કીધું  દીકરી તું નિદોષ છે  . તારી વાત ખરી છે  .એ એક સંત છે એનો મને જાત અનુભવ થયો  .અને હવે મને બહુ  એને માર્યો એનો પસ્તાવો થાય છે  .ચાલ  પાછી એને ઘરે અને આપણે  એને આપણે  ઘરે લઇ જઈએ અને એની સારવાર કરીએ  .
नर्मिसे  संग दिल मुतई  हो  जाते है 
ददान    सफ  बस्ता है जुबाँ  के आगे 
મતલબકે  નમૃતાથી  પાષણ હૃદયી  આજ્ઞાંકિત  થઇ જાય છે  . દાખલો એ છે કે  પત્થર જેવા દાંતો   નરમ જીભ   આગળ  લૈનબંધ  ઉભા રહી ગયા છે  . 

 

12 responses to “एक रात रुस्तमी मेरे घरको चली आई , सो बार उसीकी माताकी मार हमने खाई

  1. pragnaju ઓગસ્ટ 29, 2014 પર 6:46 એ એમ (am)

    મેં એક શબ્દ બોલ્યા વગર માનો માર ખાધા કર્યો .એ મારી મારીને થાકી ગઈ હશે એટલે મારવાનું બંધ કરી રુસ્તમીને કીધું ચાલ હવે ઘરે જઈએ ઘરે જતા રસ્તામાં એણે રુસ્ત્મીને કીધું દીકરી તું નિદોષ છે . તારી વાત ખરી છે .એ એક સંત છે એનો મને જાત અનુભવ થયો .અને હવે મને બહુ એને માર્યો એનો પસ્તાવો થાય છે .ચાલ પાછી એને ઘરે અને આપણે એને આપણે ઘરે લઇ જઈએ અને એની સારવાર કરીએ
    ખૂબ મોંઘા અનુભવથી જાણ્યું !
    कुछ दिनों से ये ग़ज़ल जुबाँ से उतरने का नाम ही नहीं ले रही है। …..
    गैर की बस्ती है कब तक दर-ब-दर मारा फिरूँ ?

    • aataawaani ઓગસ્ટ 29, 2014 પર 8:44 એ એમ (am)

      પ્રિય પ્રજ્ઞા બેન
      આ પ્રસંગ હું નથી ભૂલી શકતો .મને એના ઉપર પ્રેમ ભાવ દયાભાવ ઉત્પન્ન થયો .મને એને સ્પર્શ કરવાની કે અજુકતું બોલવાની હિમ્મત નો ચાલી .એની ભારેલી અગ્નિ આગળ મારું થીજી ગએલું જામી ગએલું ઘી ઓગળી નો શક્યું .

  2. pravinshastri ઓગસ્ટ 29, 2014 પર 7:36 એ એમ (am)

    આતાજી આપ જુવાનીમાં સંત હતા પણ બુઢાપામાં કેમનું છે? બીજું કોઈ ચક્કર નથીને?

  3. aataawaani ઓગસ્ટ 30, 2014 પર 5:46 એ એમ (am)

    એક ભાઈ મારા મિત્ર છે .ભક્ત જન કહેવાય તેઓ ગુજરાતી છે .
    પ્રવીણ ભાઈ એક મેં અનુભવ્યું કે કોઈ માણસ આપણ ને કંઈ વસ્તુ આપવા આવે અને તે વસ્તુનો આપણે સ્વીકાર ન કરીએ તો એ માણસને માઠું લાગી જતું હોય છે .જોકે દરેક વ્યક્તિ આવી નથી હોતી .
    પેલા મિત્ર મને ચુઇન્ગમ આપવા આવ્યા , મેં એ લેવાની ના પાડી .એટલે એ ભાઈ બોલ્યા .
    આતો હું તમને એટલા માટે આપું છું કે તમારા મોઢામાં દુર્ગંધ આવે છે . મેં તેમને બહુ શાંતિથી કીધું કે તમારા નાકમાં કંઈક ખામી લાગે છે . બાકી મને બબ્બે અમેરિકન છોકરીઓ જોરથી ચુંબન કરે છે .એને મારા મોઢામાં વાસ ન આવી .મારી વાત સાંભળી એ ભાઈ (શરીરે બહુ દુબળા પાતળા છે )એકદમ ઉશ્કેરાઈ ગયા અને બોલ્યા .તમારું ડાચું જોઇને કોઈ કુતરી પણ તમારું ડાચું ચાટે નહિ . પછી મારાથી ઉશ્કેરાટમાં બોલી જવાયું કે કોઈ બીજાને આવું કહેશો તો તે તમારા મોઢા ઉપર કૂતરાની વિષ્ટા વાળો જોડો મારશે .
    આ કિસ્સો અમો એક પાર્ટીમાં ગએલા ત્યાં બનેલો .આ ભાઈ પાર્ટી છોડીને એકદમ ભાગીજ ગયા। અને અમારા વચ્ચે બે વરસ અબોલા રહ્યા .
    આ મિત્ર મને ગુમાવવો પોસાય એમ નોતો એટલે મેં એને મનાવી લીધા . મેં એને ઈ મેલ મોકલ્યો કે હું તમારી માફી તો નહિ માગું કેમકે તમો મારાથી ઘણી નાની ઉમરના છો પણ એટલું ચોક્કસ કહીશ કે તમે ગઈ ગુજરી ભૂલી જાઓ અને મળતા રહો એનો જવાબ આવ્યો કે મને મારી ભૂલ સમજાણી કે સાવજને એમ ન કહેવાય કે તારું મોઢું ગંધાય છે . આ જન્માષ્ટમી ના ઉત્સવમાં હું ઘણો દુર બેઠો હતો ત્યાં આવીને મને મળી ગયા , એમને મળવાથી મને ઘણો આનંદ થએલો .

  4. jugalkishor સપ્ટેમ્બર 2, 2014 પર 11:57 પી એમ(pm)

    ઘણા સમયે તમારા બ્લૉગે આવવાનો ચાનસ મળ્યો. તમે પોતે એક જીવતી વાર્તા છો ! ખૂબ આનંદ થયો. (તમે અલ્પવિરામો અને પૂર્ણવિરામો શબ્દથી બહુ દૂર રાખો છો. આ બન્નેને શબ્દની જોડે જ રાખજો. પ્રશ્નાર્થ અને આશ્ચર્યચિહ્ન શબ્દ પૂરો થયા પછી એક સ્પેસ છોડીને લખવાં.)

  5. Suresh Jani સપ્ટેમ્બર 19, 2014 પર 2:45 પી એમ(pm)

    રૂસ્તમીન સલામ. આતાને સલામ.

    • aataawaani સપ્ટેમ્બર 19, 2014 પર 8:07 પી એમ(pm)

      રુસ્તમી ખુબ સુરત જવાન હું જુવાન ,એકાંત રાત્રી ,રુસ્તમી લાચાર ,તે છતાં મેં એના શરીરને કે કપડાં સુધ્દ્ધા ને સ્પર્શ ન કર્યો . આ પ્રસંગ મને જિંદગી ભર ભૂલાય એમ નથી .આની યાદીએ મને ઊંડા ખાડામાં પડતો ઘણી વખત ઉગારી લીધો છે .
      આથી ઉલટું એક વ્યક્તિના વાક્યે મને ક્રોધના દાવાનળમાં હડસેલી દીધો હતો .એથી મારે રુસ્તમીના પ્રસંગથી વિપરીત વર્તીને મેં બદલો લીધો હતો ,આ વખતે પણ હું ભર જુવાન હતો ,

आपके जैसे दोस्तों मेरा होसला बढ़ाते हो .मै जो कुछ हु, ये आपके जैसे दोस्तोकी बदोलत हु, .......आता अताई

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  બદલો )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  બદલો )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  બદલો )

Connecting to %s

%d bloggers like this: