બે ગપોડી ભેગા થયા
અમદાવાદના ફૂટપાથ ઉપર રાતે સુતી વખતે વાતોએ ચડ્યા .
એક ગપોડી બોલ્યો હવે મારી માઠી દશા બેઠી છે .અને કોક પાસે રકાબી ચાની માંગણી કરવી પડે છે .
બાકી મારા બાપ દાદા ભેંસો રાખતા એ એક એક ભેંસ બબ્બે મણ દૂધ કાઢતી હતી .સાંભળીને બીજો બોલ્યો .
મારા બાપ દાદા બકરીઓ રાખતા હતા .એક એક બકરી મણ મણ દૂધ કાઢતી હતી .એ બકરી મરી ગઈ એટલે એના આંચલ કાપીને લટકાળી રાખ્યા છે .એ આંચલ માંથી પાંચ શેર દૂધ તો હજી નીકળે છે.
ગપ #૨ એક ગપોડી કહે મારા બાપ દાદા પાસે એટલા બધાં ઘોડાં હતાં કે ઘોડારના એક છેડે થી ખરેરો કરતા કરતા બીજે છેડે જાય .ત્યાં જે ઘોડી ગાભણી થઇ હોય એ ઘોડી ઠાણ દ્યે .મતલબકે ઘોડારના એક છેડેથી બીજે છેડે પહોંચતાં એક વરસ જેટલો સમય લાગે .પછી બીજો ગપોડી બોલ્યો ,મારા બાપ દાદા એટલું મોટું ભાલું રાખતા કે અમદાવાદના જમાલ પુર દરવાજે બેઠા બેઠા ઓખાના વાઘેર બહારવાતીયાઓને ભાલેથી મારી નાખતા .બીજે ગપોડીએ સવાલ કર્યો
આટલું લાંબુ ભાલું ક્યે ઠેકાણેરાખતા હતા ? સાંભળીને બીજો ગપોડી બોલ્યો .તારા બાપ દાદાની ઘોડારમાં રાખી આવતા હતા .
મારી ધર્મપત્નીને આ બ્લોગ સમર્પિત છે.
ગુજરાતી પ્રતિભા પરિચય – નવા પરિચય
આતાવાણી 
આના પરથી મનેય ત્રણ ગપોડીની એક વાત યાદ આવી છે. હા દ પર મૂકીશ .
મને કોક યાદ અપાવે તો મારા મગજના કમ્પ્યુટર માંથી પ્રગટ થવા માંડે Ataai ~sacha hai dost hagiz juta ho nahi sakta jal jaega sona firbhi kaalaa ho nahi sakta Teachers open door, But you must enter by yourself.
________________________________
આનાથી મોટી ગપોડીની રચના ( કે જોક) વાંચી નથી … આભાર ..
પ્રિય હમઝા તે આતા બાપુનો બહુજ ઉત્સાહ વધાર્યો. ધન્યવાદ Ataai ~sacha hai dost hagiz juta ho nahi sakta jal jaega sona firbhi kaalaa ho nahi sakta Teachers open door, But you must enter by yourself.
________________________________
વાહ ! ક્યા ગપ્પ હૈ !!
મને ય એકાદ બે ગપ્પા યાદ આવ્યા.
હા.દ. માટે મેઇલથી જ મોકલી આલું !!
આતા, આ ગપબાજીનીએ કળા છે, આપણી ઢારું ક્યાંક ક્યાંક એને ’મૂહરું મેલવું’ એમ પણ કહે !! મજા આવી લ્યો.